ایسامو نگوچی (1988-1904) مجسمه سازی پرکار بود که شهرت خود را برای کاربرد پلاستیک در طراحی مبلمان و معماری لندسکیپ همچون چشمه ی معروف خود در اکسپو اوساکا 1970، به دست آورده بود.
بی شک پروژه هایی که به بهترین وجه خلاصه ای از مهارت ها و احساسات چندگانه ی او را پیشگامانه نشان می دهد، طراحی های ساخته و ناساخته ی او از زمین بازی برای کودکان است که تصویر سنتی فضاهای خاص برای کودکان را به چالش می کشید. اجزای زمین های بازی نگوچی، همیشه ممکن است که توسط کودکان از راه های متعدد تجربه گردد.
به جای پیشنهاد مستقیم برای یک عمل خاص برای بازی همچون سرسره، تاب این پروژه ها نیاز بچه ها به تعامل با فضا، کاوش و واژگونی را برطرف می نمودند. تصویری که طراحی زمین بازی های نگوچی را شکل می دهد از لندسکیپ های تندیس گون، مفهوم و از تحقیقات او بر فرهنگ های پیش کلمبیایی تومولی، آثار هنری سورئالیست ها سرچشمه گرفته؛ همانگونه که تلاش مادام العمر او که مادر ژاپنی و پدری امریکایی داشت، بر ادغام خصوصیات فرهنگ غرب و شرق بوده است.