اکسپو؛ جهانْ در پوستِ معماری منتشر شد. معماری تنِ تاریخ است، تنی که در گفتوگو شکل میگیرد. گفتوگو با هنرهای زیبا، طراحی گرافیک، تاریخ، فلسفه، ایدهئولوژیهای سیاسی و دستورالعملهای اجتماعی، گفتوگویی برآمده از همتابی دیسیپلینها و زبانها، رسانهها و قالبها، ژانرها و جغرافیاها. اکسپوها مملو از معماریاند، پس مالآمال از گفتوگو نیز هستند.
کتاب اکسپو؛ جهانْ در پوستِ معماری با برگرفتن مقالاتی واجد رویکرد تحلیلیتفسیری، از تاریخنگاری صرف و تکبعدی معماری پاویونها فراتر میرود و تصویری روشن از مفهوم چندلایه، چندبعدی و چندزبانهی اکسپو برابر دیدگان مخاطب قرار میدهد. آنچه از دل کتاب بیرون میآید، تصویر خردجهانی است متشکل بر مدار معماری که گامی فراتر از روایتهای صرفاً فرمی و زیباییشناسانهی معماری اکسپوها میگذارد و ما را با جهان معماری همنشین میکند. کتاب بر دوش معماری پاویونهای طراحی شده بر اکسپوها سوار میشود، اما نهایتاً تفاوت و تنوع در شیوههای مواجهه با معماری در دورانهای مختلف تاریخی را تبیین میکند.
اکسپو؛ جهانْ در پوستِ معماری از قِبَل بررسی بیان معماری پاویونها، چرایی این تفاوتها را به موضوعی برای تأمل میانگفتمانی بدل میکند و به یافت ریشههای چندلایه و چندبستریِ زبان معماری در بلندای تاریخ نقب میزند. مخاطب با مطالعهی این کتاب همچون توریستی از آینده در تاریخ اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و البته زیباییشناسانهی معماری سیر میکند و به تماشای چگونگی این گفتوگوی غامض، پیچیده، اما جسورانه و لذتبخش میان عناصر متشکلهی معماری با خودِ معماری و جهانهای موازیاش مینشیند.