معماران کنگو کوما و همکاران در طرح کیوشو گِیبونکان، سقف را به عنوان یکی از واژگان اصلی معماری و مجموعه ای از شیب های کوچک بازتعریف نموده اند. این موزه در اجتماع محلی ریشه دوانیده و از بسیاری از جهات به روی محیط زیست گشوده شده است. کنگو کوما به سقف و دیوارها متريال های متنوعی اضافه کرده و در تلاشی برای شکل گیری یک اجتماع گونه، سقف این موزه ی دهکده مانند با طرحی انباشتی را با محیط اطراف خود هماهنگ نموده است.
ساختاری از پنل های مثلی چوب سدار برای افزایش شفافیت و گشودگی با وزن 20 کیلوگرم و طول 2.5 متر ضمیمه شده است که می تواند بدون هیچ محدودیتی گسترش یابد. این ساختار ابر مانند به عنوان کلاس سفال گری مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند به هر شکل هندسی دیگری بدل گردد.