آشنایی او با رایت در همان سال اول تحصیلش در رشته معماری با دیدن آثار وی در کتابخانه دانشگاه، آغاز شد. عامری یک سال زودتر تحصیلات خود را در دانشگاه به پایان رساند تا بتواند هرچه سریعتر به مدرسه رایت بپیوندد. آنگونه که خودش بیان می‌کند، مصاحبه دشواری را برای ورود به مدرسه تالیسین، در پیش داشته است.

بنا به گفته‌های او رایت، مدرک و درجات دانشگاهی را قبول نداشته، بنابر این مصاحبه بدون توجه به مدرک او صورت گرفته بود. فرانک لوید رایت 85 ساله پس از مصاحبه، عامری را به عنوان شاگرد خود قبول می‌کند و پس از سپری کردن 2 سال تحصیل در تالیسین، از او در طراحی موزه گوگنهایم، نزد خود کمک گرفته و وی را به عنوان نماینده خود در خاورمیانه معرفی می‌کند، همچنین به دلیل علاقه‌ای که به نظام عامری پیدا کرده بود، برای او اقدام به طراحی منزل شخصی می‌کند که این امر در بین شاگردان رایت امری بی‌سابقه بوده است.

نظام عامری پس از گذراندن 2 سال پربار نزد معمار صاحب سبک آمریکایی، به عنوان تنها شاگرد ایرانی فرانک لوید رایت، به ایران باز می‌گردد، و فعالیت حرفه‌ای خود را با طراحی و اجرای خانه‌ای در شمال تهران برای سیاوش شقاقی، آغاز می‌کند.

وی در سال 1342، گروه مهندسین مشاور "نظام عامری ـ کمونه ـ خسروی" (همکار بنیاد رایت در ایران)، با همکاری کمال کمونه و هرمزدیار خسروی را تاسیس نمود. حاصل کار این دفتر، اجرای بیش از 90 پروژه در ایران است. وی یک سال قبل از انقلاب اسلامی ایران به لندن بازگشت و فعالیت خود را در وسعت بسیار کمتری در آنجا ادامه داد. از جمله کارهای وی در انگلستان، می توان آتلیه هنر چلسی را نام برد که مجله آرت ریویو، آن را منتشر ساخت و آن را جواهر معماری نامید.