مامو یک مرکز هنری در فضای آزاد است که در بالای لاسیته رادیوس، یک مجتمع مسکونی با طراحی لوکوربوزیه از سال 1952 در مارسی، فرانسه است. در سال 2013، این سقف توسط طراح فرانسوی اورا-ایتو تبدیل به یک فضای نمایشگاهی گشت و اکنون میزبان هنرمند فلیس وارینی ست تا چشم انداز برجسته و معمارانه دیگری از این تراس را به نمایش بگذارد.

پیش از این، خاویر ویلهان، دنیل بورن و دن گراهام نمایشگاه هایی در مامو داشته اند و این بار فلیس وارینی، هنرمند فرانسوی سوئیسی، پرسپکتیوهای چندگانه ای از این تراس منحصر بفرد را با نقاشی اشکال قابل توجه ایجاد نموده است. این طرح با ارجاع به پروژه های لوکوربوزیه در سبکی مجزا، با استفاده از فرم های مدولار برای هماهنگ شدن با این سازه ی مدرن شکل گرفته است. رنگ های اصلی قرمز و زرد، بر بخش هایی از فضاهای داخلی و خارجی این بنا تاکید و ان ها را برجسته تر نموده اند؛ گویی یک لایه ی معمارانه جدید به آن اضافه نموده اند.

وارینی درهنگام صحبت از رویکرد خلاقانه خود با اثر می گوید: " نقاط دید خاصی که پرسپکتیو را کامل مشاهده می کنند، نقاطی از فضا هستند که من با دقت انتخاب کرده ام؛ این نقاط دید که اصولا در سطح چشم من واقع شده اند غالبا در یک گذرگاه کلیدی قرار دارند، همچون نقطه ای که یک فضا به فضای دیگر می رسد. این نقاط دید معمولا اختیاری بوده اند. این نقاط دید همچون نقطه نظری در یک تعبیر یا بیان عمل می کنند؛ همانند نقاط دارای پتانسیلی برای شروع یک نقاشی یا یک فضا."