از سال 1997 تا 2003، هنرمند آلمانی هانیسورگ وت در بیابان جنوب مراکش زندگی می کرد؛ مکانی که در آن به طراحی پرداخت و با هزینه خود چند اثر هنری را اجرا نمود. برجسته ترین این آثار با نام "شهر منظومه جبار"، یک قطعه منحصر از علاقه هنرمند به ترکیب نمادین و بُعد اسطوره ای در تولیدات وی است. این اثر به طور خاص، پیوند یا حلقه ای میان تاریخ اراده انسان به ساخت مونومان هایی برای اتصال آسمان و زمین را برقرار می کند.

منظومه جبار یا النسق یکی از صورت های فلکی واقع در استوای سماوی قرار دارد که از سراسر جهان قابل مشاهده است. این منظومه یکی از شناخته شده ترین صور فلکی آسمان شب و متشکل از هفت ستاره است. "شهر منظومه جبار" نیز از هفت برج دیده بانی تشکیل شده است که هر یک نماینده یک ستاره است.

چیدمان این برج ها نیز بر اساس مکان قرارگیری این ستاره ها و ارتفاع آن ها که در حدود 15 تا 16 متر است و ابعاد برج ها بر اساس میزان روشنایی و فاصله این ستارگان در این صورت فلکی تنظیم شده است. این برج های رصد با پله هایی بر نمای خارجی  و توسط یک دیوار به هم متصل شده است. محل دقیق این اثر نیز بر اساس یک محاسبه نجومی برای مکان یابی و جهت گیری دقیق این انتخاب شده است.