سبک معماری استعماری مکزیک، همه ی منطقه ی تگزاس را فراگرفته و گردشگر عادی انتظار دیدنش را در این مکان نیز دارد. اما طرح حاضر از آن تقلید نکرده و معماران تنها اکولوژی و مسائل کاربردی مجموعه را در نظر گرفته اند. ساختمان ها اجسام بسیار ساده ای از آجر و بتن هستند و با طاقی از آهن موج دار پوشانده شده اند که از آن برای جمع آوری آب باران نیز استفاده می شود. برنامه ای که برای این مجموعه در نظر گرفته شده شامل پاویون هایی برای تماشای محوطه، مرکز نمایشگاهی، کافه تریا، کتابخانه و دفاتر اداری می شود. 

فضاها در طول سه بلوک خطی طراحی شده اند و مسیرهای پیاده ای که آن ها را به یکدیگر ارتباط می دهد، باعث تقویت پیوند میان باغ ها و مناظر اطراف می گردند. هدف اصلی در طراحی بناها، اشراف بر منابع طبیعی و استفاده ی بهینه از آن ها بوده است. پنجره های بزرگ در نمای شمالی، چشم اندازی بسیار دیدنی عرضه می کنند و حفاظ بیرونی پنجره ها همراه با پیش آمدگی سقف ها، نمای جنوبی را از آفتاب سوزان و طاقت فرسای این منطقه محافظت می کند. سقف های فلزی قوسی شکل، آب باران را جمع کرده و در 18 مخزن فولادی در نقاط مختلف مجموعه ذخیره می کند که از این آب برای آبیاری باغ ها و نیازمندی های مرکز استفاده می شود.