بنیاد نائومی میلهـِیو اولین ترسیم ها و رندرهای اُ اِم اِی برای طرح آینده "اِم پاویون" را منتشر نموده که پاییز امسال در ملبورن استرالیا اجرا می شود. "اِم پاویون" که طرحی همتای پاویون گالری سرپنتین لندن است، چهارمین سال برگزاری خود را شروع نموده است. طرح پیشنهادی شرکت معماری اُ اِم اِی شامل عناصری استاتیک و پویاست که اجازه می دهد پیکربندی های متعددی با برنامه ریزی های غیرمنتظره ای را متناسب با تایپولوژی های آمفی تئاتر ایجاد شود. به دنبال ایده ی آمفی تئاتر سنتی، طرح اُ اِم اِی یک محیط "خودساخته برای اجرا" به عنوان فضایی جهت بحث عمومی، ورک شاپ های طراحی، موسیقی و رویدادهای هنری خواهد بود.

این پاویون سال گذشته با طراحی بیجوی جین از استودیو مومبای (بمبئی) موفقیت فوق العاده ای را کسب کرد و با 94هزار بازدیدکننده با بیش از 287 رویداد در 139 روز برپایی آن مواجه شد. همزمان با موزه جدید پـِرِت که ساخت آن از سال 2020 آغاز می شود، اِم پاویون اولین پروژه ی این شرکت معماری در استرالیا خواهد بود. طراحان دوره های پیشین این پاویون، بیجوی جِین، شان گادسِل و اماندا لِوِت بوده اند.

رم کولهاس، موسس و دیوید جیانوتن، مدیر عامل شرکت اُ اِم اِی، به عنوان اهداف ام پاویون امسال اظهار داشته اند: "ام پاویون پروژه ایست با هدف ایجاد بحث و گفتمان پیرامون آن چه معماری می تواند در سطح جهانی و در بستر استرالیا انجام دهد. ما به این پروژه نه  تنها به عنوان یک ابژه معماری، بلکه به عنوان طرحی که به شهر شدت تزریق می کند و به عنوان تبدیل به یک فرهنگ در حال توسعه، علاقه مندیم."

ام پاویون 2017 بر روی یک تپه مصنوعی از گیاهان بومی قرار گرفته و شامل یک آمفی تئاتر دوار است که با سازه شناور بسیار بزرگی پوشانده شده است. (کولهاس و جیانوتن پیش از این در یک پروژه سقف شناور در بورس سهام شنزن با یکدیگر کار کرده اند.) این سایبان با گریدی به عمق دو متر، سقف شفاف محافظی دارد که نور و تکنولوژی مورد نیاز برای مجموعه ای از رویدادهای عمومی را می توان مهیا سازد. جیانوتن می گوید: "ماهیت و مادیت این پاویون به طور مستقیم با محیط اطراف آن، قرارگیری در باغ ملکه ویکتوریا به خودی خود و شهر ملبورن، به عنوان پایه ای برای فعالیت و بحث در داخل آن ارتباط دارد."

عناصر متحرک این طرح، شنوندگان آمفی تئاتر را می چرخانند. پایه های متحرک اجازه ی پیکربندی های متفاوت فضا را بسته به طریقه استفاده از پاویون می دهند و یک "فضای شهری انعطاف پذیر" با سقفی متمایز را ایجاد می کنند. همراه با محو کردن آستانه و مرز برون و درون، فضای مسقف پاویون به نوبه ی خود فاصله میان مخاطب و اجراکنندگان را تضعیف می کند.