در متون تاریخی برای نخستین بار در سال 1147 به مسکو اشاره شده، هر چند چنین به نظر می‌رسد که به علت جاذبه خاص مکانی این شهر که بر روی نقطه مرتفعی در کنار رودخانه مسکوا و مسلط بر آن ساخته شده، می بایستی قدمت شهر بیش از این باشد. در سال 1147 یوری دولگوروکی پرنس سوزدال در زمین‌های مرتفع شمال و ساحل چپ رودخانه مسکوا که 130 فوت از سطح رودخانه ارتفاع داشته و محل تلاقی جریان اصلی مسکوا و یک شاخه فرعی آن نگلینائیا بود، قلعه‌ای بنا نمود. نخستین اسکان این محل، که پیرامون آن در سال‌های 58-1156 پرچینی با چوب بلوط ساخته شده بود، منطقه‌ای به وسعت 10 آکر در غرب این پشته خاکی را اشغال می نمود. بالاخره این مجتمع زیستی پس از دو قرن رشد مداوم در جهت غرب، منطقه‌ای به وسعت 75 آکر که محل کنونی کاخ کرملین است، را اشغال نمود. (کرمل که به معنی "شهر مرتفع" است، مشابه برگ یا همان قلعه می‌باشد.) کار احداث نخستین دیوار آجرین کرملین از سال 1367 آغاز شد، دیوار بسیار زیبای کنونی کرملین در سال‌های 1485 تا 1508 بنا گردید. این دیوار با 20 برج، با کنگره‌هایی به سبک ایتالیایی مزین شده بود.

از قرن چهاردهم به بعد کرملین به صورت شهری در میان شهری دیگر در آمد و مقر سیاسی و اداری طبقه حاکم گردید. در همین ایام، در شرق کرملین و آن‌سوی خندقی که از میان پشته می‌گذشت و هم‌چنین در آن‌سوی میدان خرید و فروش که بعداً سرخ نام گرفت، شهری بازرگانی به نام گیتی گورود بنیان گرفت. (هر چند معنی تحت الفظی این نام "شهر چینی" است در واقع از لغت تاتار "قلعه" مشتق شده است.) حصار پیرامون این شهر، در سال‌های 38-1535 ساخته شد. بدین ترتیب کرملین و کیتی گورود، گورود سکایا چاست قدیمی (محله شهری) را به‌وجود آوردند که پیرامون این هسته و در حومه آن شهر به‌تدریج به‌صورت دوایری متداخل توسعه یافت. امروزه در محلی که حصار سال‌های 93-1586 قرار داشت، بولوار توکلتسو (بولوار کمربندی) قرار دارد. در سال 1591 که شهر برای آخرین بار توسط تاتارها مورد تهدید واقع شد، این حصار هنوز تکمیل نشده بود که حصار جدیدی با شتاب بسیار برپا گردید. حصار جدید بعداً جای خود را به حصار سنگی داد. امروزه بولوار کمربندی در محل این حصار احداث شده است.