در دهه های پس از جنگ، سبک مدرن میانه قرن همچنان پر طرفدار
بود؟
بئاتریس کـُـلمینا: بله، اما هیو هفنر بود که این سبک را به جریان غالب بدل کرد.
واقعیت این است که در این مقطع زمانی مجله پلی بوی هست که بیشتر از همه دیگر مجلات
معماری و حتی موزه هنر مدرن به کمک طراحی و معماری مدرن می اید. مجله ای که در
دوران اوجش، بیش از هفت میلیون خواننده داشت. یک روز پس از ارائه درسگفتاری در کورنل، خانمی امد پیشم و به من گفت: "الان
می فهمم که چرا پدرم، که نه از معماری سررشته داشت و هرگز به موزه نمی رفت و هیچ
ایده ای در مورد طراحی نداشت، مجموعه کاملی از مبلمان های مدرن جمع کرده بود." من شروع کردم به مکاتبه با این زن، او از پدرش پرسیده بود"از کجا تمام این
فرنیچرها را پیدا می کردی؟" و پدرش در جواب گفته بود:"پلی بوی به من می
گفت که این ها را بخرم."
به نظر شما معماری از چه جایگاهی برای پلی بوی برخوردار بود و این مجله چه معماری ای
را به مخاطبانش عرضه می کرد؟
بئاتریس کـُـلمینا: معماری برای مجله ای که هیو هفنر سردبیری اش را به عهده داشت
خیلی مهم بود، در ان زمان مجلاتی که به مجلات حوزه مسکن معروف بودند، همگی به شدت
محافظه کارانه عمل می کردند. به طور مثال، اگر به مجله خانه زیبا نگاهی بیاندازیم
متوجه می شویم که این مجله به معمارانی که از اروپا امده بودند به چشم تازه
واردانی نگاه می کند که امریکایی که برای این مجله اشناست را ویران خواهند کرد. در مجله خانه زیبا مقاله ای چاپ شد از سردبیرش الیزابت گوردون، عنوان این مقاله
این بود:"تهدیدی برای آمریکای بعدی". او، در این مقاله، تهدیدی که از ان
سخن می گفت را متوجه میس ون دروهه و دیگرانی که همراه او به امریکا امده بودند می
کند. این مجله و مجلات شبیه به ان تماما رو به روی معماری مدرن ایستاده بودند، اما
مجله هیو هفنر طرفدار معماری مدرن بود.