چان یک منطقه صنعتی در شهری با جمعیت کم در ترکیه است. با افزایش تعداد کارخانه ها، آتلیه ها و دفاتر اداری و خدماتی، به دلیل بالا رفتن فرصت های جدید شغلی، جمعیت شهر نیز رو به افزایش است. این وضعیت منجر به افزایش تعداد خانه‌ها در منطقه شده است که سپیده دمان تضاد میان ویژگی طبیعی و تاریخی شهر و الگوی تازه ی زیست در شهرهای کوچک را برجسته می کند.

پروژه سکونت مجدد این تغییر را فرصتی برای ایجاد یک چرخه معکوس می بیند تا فهمی از محله را بیافریند، فهمی که شهر شروع به از دست دادن ان کرده است، مسیری که در نهایت به راهی برای زندگی ختم می شود که یک زندگی مشترک بالقوه را پیشنهاد می دهد که می تواند توسط مردم توسعه یابد، مردمی ساکنان یک دهکده عمودی در آینده.

سناریوی زیست در آینده نیروگاهی که ایده پروژه از آن سرچشمه می گیرد، با بررسی قسمت های باقی مانده از نیروگاه چان آغاز می شود. این قطعات مکانیکیِ خاص بر اساس اندازه، فرم و مصالح مورد استفاده طبقه بندی می شوند. سپس به سایت منتقل شده و پس از حمل و نقل، قطعات تمیز می شوند و برای استفاده جدید مطابق با اهداف زیستی مورد ارزیابی و در صورت امکان استفاده قرار می گیرند.

به غیر از موارد ذکر شده، دو کارکرد مشخص روی برج برای حفظ پایداری در تولید واحدها وجود دارد. اولاً، منطقه تولید، در زیر زمین قرار دارد که در آن قطعات حاصل از نیروگاه ها و سایر کارخانه ها پردازش می شوند و ثانیاً، مرکز طراحی واقع در بالای برج که در آن بازتعریف واحدها و جانمایی ان ها در سایت مقرر می شود.

علاوه بر همه اینها، پروژه سکونت مجدد به جای چالش برانگیز بودنّ برامده از  یک پروژه تمام شده با ظاهری فانتزی، سعی می کند یکی از هزاران سناریو مختلف تولید خلاقانه را که می تواند به خرابه های ساختمانی و آلودگی های حاصل از مصالح که در اینده نزدیک تاثیربسزایی بر منظر شهرهای مان خواهند داشت نگاه انتقادی داشته باشد.