اگر چه
تاریخ معماری با آجر، سنگ، و فولاد اشباع شده است، هیچ قانونی وجود ندارد که بیان
کند معماری باید "جامد" باشد.
سور فهن، یکی از برجسته ترین معماران پس از جنگ نروژ، در پروژه های خود از مصالح
سختی مانند بتن و سنگ تراشیده منظم استفاده می کند. به این ترتیب، طرح پیشنهادی وی
برای غرفه نوردیک در نمایشگاه جهانی اوزاکا 1970 را می توان به عنوان یک واکاوی
غیر معمول از یک ساختار ظریف تر دید. غرفه "بالون
تنفس" فهن، نسبت به
کارهای متداول وی جنبه بسیار متفاوتی از "مدرنیته"
را نمایش می دهد، که نه تنها در مغایرت با معیار طراحی فهن
است، بلکه در کل به مثابه یک معماری سنتی است.
در سال ۱۹۲۴ در نروژ متولد شد، سوُوِر
فهن خودش را [آمده] از عصری در
سایه مدرنیسم" توصیف کرد. وی همراه با برخی از معماران معاصر
اسکاندیناوی، گروه معماران پیشرو اسلو نروژ (PAGON)، شاخه
ی منطقه ای از کنگره بین المللی معماری مدرن را تشکیل داد. (PAGON)، به طور خاص در صدد بیان مناطق و زمان های خاص
از طریق مصالح است، در حالی که بر پایه آرمانهای جهانی مدرنیسم استوار است. فهن به جهت کار بر روی غرفه های نمایشگاهی، به ویژه غرفه نروژ در نمایشگاه
جهانی بروکسل در سال 1958 و غرفه نوردیک برای دوسالانه ونیز در سال 1962 شهرت بین
المللی به دست آورد. بنابراین تعجبی نداردکه او طرح پیشنهادی خود را باری دیگر برای
نمایشگاه جهانی اوزاکا ۱۹۷۰ نیز در سال 1968 ارائه کرد.
علی رغم تحول خیره کننده ژاپن از یک جامعه کشاورزی فئودال
به یک کشور صنعتی، روندی که تقریبا همزمان با بسیاری از کشورهای غربی اتفاق افتاد، ژاپن تا پیش از 1970 هرگز میزبان
یک نمایشگاه جهانی نبود. موضوع این نمایشگاه "پیشرفت
و هماهنگی برای بشریت» متمرکز بر استفاده از علم و تکنولوژی معاصر برای ایجاد صلح پایدار
و استاندارد بهتری برای زندگی همه بشریت بود. غرفه کشورهای نوردیک در نظر داشت
تا بر حفاظت از محیط زیست در جوامع صنعتی و آگاهی دادن در مورد اصول ایدئولوژیک پیشنهادی فهن، تمرکز کند.
به دنبال برجسته کردن رابطه ی متضاد بین آلودگی صنعتی و
طبیعت بکر، فضای موجود در داخل دو بالن بزرگ را تصور کرد. ساختار ترکیبی که حدود
45 متر طول و 24 متر ارتفاع دارد، که به عنوان یک ریه مصنوعی عظیم عمل می کند. بالن
بالایی، با تغییر فشار هوای درونی آن، منبسط یا منقبض می شود؛ با انجام این کار، شکل
بالن زیر آن که برای حفظ فشار داخلی ثابت طراحی شده است نیز تحت تاثیر قرار خواهد
گرفت. فضای نمایشگاه اصلی باید در بالن پایینی قرار گیرد، جایی که پروژکتورها جلوه
ای طبیعی از شکوه طبیعت اسکاندیناوی را در امتداد دیوارهای غرفه که به آرامی بالا
و پایین می روند، نشان می دهند.
غرفه فهن به خودی خود به
جهت عملکرد به عنوان یک ساختمان کامل در نظر گرفته نشده بود. بلکه طرح کلی در داخل
یک سازه بزرگتر طراحی شده که توسط معمار دانمارکی "بنت سورین"، طراحی شده بود. بطوری که این سازه هم برای غرفه و هم
برای امکان انبساط غرفه در داخل آن طراحی شده بود. در حالی که پوسته بیرونی "سورین" به عنوان مانع آب و هوا عمل می کند، بالن های داخلی به عنوان یک مانع هوایی عمل
خواهند کرد، بطوری که بر خلاف شهر به شدت صنعتی اوزاکا یک محوطه با هوای تمیز را
ساخته و از آن حفاظت می کنند. غرفه ها توسط یک برج مکانیکی در خارج از ساختمان تهویه
می شدند، به گونه ای که به طور منظم هوا را گردش داده و فشار داخلی بالن ها را
تعدیل می کردند. یک خروجی و ورودی تنها می توانست تقریبا 100 نفر از مشتریان را از
طریق غرفه عبور دهد.
در نهایت 77 کشور در نمایشگاه 70 شرکت کردندکه باعث شد
یکی از مشهورترین نمایشگاه های تاریخ در جهان شود و بیش از 64 میلیون بازدید کننده
را جذب کند. با این حال، هیچ کدام از این 64 میلیون نفر مهمان از فضای نمایشگاه منبسط
شونده ابداعی فهن عبور نکرد - پیشنهاد او در نهایت برای غرفه نوردیک انتخاب نشد. فهن در سال 2009 درحالی که هرگز گذار معماری تنفسی خود را از
طرح به واقعیت ندید، فوت کرد.
چندی پس از مرگ وی،
موزه ملی نروژ به "معماران مونتی کولا" سفارش ساخت یک طرح کلی برای تحقق
مفهوم مدرن از بالن های تنفسی داد. اگرچه طرح اولیه درخواستی در مقیاس نمونه کار بود،
"مونتی کولا" به زودی پیشنهاد کرد که این سازه در مقیاس کامل، که توسط
خود سور فهن طراحی شده بود، در یک غرفه ی موزه ساخته شود. ساختار به دست آمده نسخه
دقیقی از طرح اولیه فهن نیست، اما تفسیری است که به دنبال حفظ ماهیت دیدگاه وی برای
نسل های بازدیدکننده از موزه است.
اگرچه در ابتدا در سال 1968 تصور شد، طرح کلی فهن برای نمایشگاه 70 هیچ ارتباطی با جهانی که در اثر افزایش صنعتی
شدن در سراسر جهان همچنان با کاهش کیفیت هوا مبارزه می کند، نداشته است. بر اساس
گزارش انجمن جهانی اقتصاد، افزایش آلودگی باعث مرگ زودرس 1.2 میلیون نفر در چین
تنها در سال 2010 شده است؛ تاثیرات جمعیت درکشورهای درحال توسعه لزوم توجه به هدف نمایشگاه 70در بهبود
استانداردهای زندگی جهانی از طریق تکنولوژی را ایجاد کرد. و در حالی که غرفه نوردیک فهن به هیچ وجه راه حل جهانی برای معضل آلودگی هوا را نشان
نمی دهد، همچنان به عنوان یک یادآوری بصری از اهمیت حفاظت از هوایی که نفس می کشیم،
خدمت می کند.