معماری و سازه؛ با توجه به تقاضاهای متنوع در طول فصل هنری و همچنین کارکرد بلندْمدت مجموعه، هدف یک نمونه اولیه از گلخانه بود، جنبه‌های سازه ای و اقتصادی پروژه برای حصول یک گلخانه معمولی استخراج و یک سیستم هسته ی مرکزی + خرپای فضایی طراحی شد. سازه های فضاکار با دهانه های بلند، فضایی روشن و باز را به جامعه می بخشد و فرم معماری جذابی را به نمایش می گذارد.

سیستم باربر پروژه از ستون های مشبک خرپایی تشکیل شده است که حجم مداخله در کف را به حداقل می رساند و در عین حال سلسله مراتب بصری را غنی می سازد و به سازه ی خرپایی حسی از یکپارچگی می بخشد تا جزئیات معماری ظریف پروژه را عیان تر سازد. قاب سازه ای فولادی بافته شده و مواج، احترامی است به فضای روشن و باز و به عنوان عنصر برجسته ی فضا خودنمایی می کند و البته دوره ساخت و ساز را کوتاه می سازد و باعث صرفه جویی در بودجه برای فضاسازی داخلی هم  می شود.

فضاهای داخلی و خارجی یکپارچه هستند و درهای تاشوی متحرک در مکان های مهم طبقه همکف تعبیه شده اند. فضای داخلی محدود شده اولیه ممکن است اکنون در محیط باز قرار گیرد و به افراد این امکان را می دهد که به جای محدود شدن به محدوده های تعیین شده سازه، به طور ارگانیک با فضا درگیر شوند.

مسیر حرکت فضایی تفاوت‌های بین فضای داخلی و خارجی و همچنین بین طبقات را در خود حل می‌کند و سکوهایی را در ارتفاع‌های مختلف با پلکان ایجاد می‌ نماید و به مردم اجازه می‌دهد آزادانه در محیط‌ های داخلی و خارجی پرسه بزنند. مردم ممکن است آزادانه از سطح زمین تا تراس پشت بام راه بروند و مسیرهای حرکتی متنوعی برای نمایشگاه‌ها ایجاد کنند.

مصالح و جزئیات؛ برای تقویت حس سَبُکی و مدرنیسم سبکی، مصالح ساختمانی عمدتاً از قاب های فولادی، صفحه آلومینیومی و شیشه تشکیل شده اند و رنگ‌ها به‌گونه‌ای انتخاب شده‌اند که سبز طبیعی با اشباع پایین را تبیین نماید تا مخاطب به یک تجربه فضایی جامع در فضا دست یابد. از نظر جزئیات، سیستم سازه ای با سیستم های نور و سایه یکپارچه شده است تا محیطی مهمان پذیر را برای فعالیت های متنوع فراهم آورد. همچنین این امکان وجود دارد که متناسب با تقاضای رسانه ای و رویدادهای هنری در طول فصل نمایشگاه فضا با نیازهای طولانی مدت کاربران سازگار باقی بماند.

توقعات و پیش بینی ها؛ ایستگاه گل ممکن است فعالیت‌های متنوعی را در جامعه به ارمغان بیاورد و فضای دلپذیر و جذابی برای مردم فراهم سازد که به تجربه رویدادها و روحیات و همچنین تصادفی بودن اتفاقات و امکانات شاعرانه تولید شده در فضا بیافزاید. فرم معماری، کاربران را تشویق به تعامل با آن می‌کند و حس هویت و تعلق به جامعه را تقویت. فصل هنر به ایستگاه گلخانه لحنی اپیزودیک بخشیده است و کارکردهای سالن و نمایشگاه در بلندای زمان جای خود را به مطالبات جدیدی از جمله گل آرایی، خرید گل و گردهمایی و نوشیدن چای خواهد داد. بر اساس این فرض، طراحی فرصتی برای نوآوری ارائه می کند و به مشارکت و تلاش های مشترک ساکنان و کنش گران فضا ضرورتی حیاتی می بخشد. ایستگاه تبدیل به مکانی برای همْ رسشِ جدیدِ فرهنگ، هنر و زندگی مدنی به بهانه گل خواهد شد.