تقریبا تمامی تاریخ سلسله مراتبی است و بر پاپ ها و رئیس جمهورها
و نخست وزیرها متمرکز است. و این فقط یک دلیل دارد؛ ان ها به سادگی خودشان را در
تاریخ آرشیو کرده اند.
اما قرن بیست و یکم را قرن شبکه خوانده اند، اگرچه نایل فرگوسن باوری جز این دارد؛
او در کتاب میدان و برج: شبکه ها، سلسله مراتب و چالش قدرت جهانی بر این نکته
تاکید می کند که از زمان دستگاه های چاپ و واعظانی که قوانین اصلاحی را در میان
فراماسون هایی که انقلاب امریکا را پیش می بردند توزیع می کردند ما در حال استفاده
از شبکه هایی بودیم که نظم قدیم جهان پاپ و پادشاه ها را مخدوش می کردند و اکنون
در دومین عصر شبکه ای به حیات خودمان ادامه می دهیم، با کامپیوترهایی که در نقش
همان دستگاه های چاپ به مثابه رسانه ظاهر می شوند، اگر متوجه این نکته باشیم در ان
صورت گذشته و اینده بی نهایت متفاوت از انچه در نظر امده و خواهد امد تبیین خواهد
شد.