زاتوپیا هایی که در آنیم منجر به آشفتگی مبالغه آمیز و تراژیک فضای شهری شده اند. به اعتبار مدارک متعدد علمی کودک تا سن 12 سالگی نیاز به ارتباط مداوم، مستقیم و ملموس با عناصر تشکیل دهنده طبیعت و بودن و بازی سرخوشانه با کودکان دیگر در محیط­‌های طبیعی دارد. رشد متعادل استعدادهای حسی، حرکتی، عاطفی و شناختی، همچنین سازگاری و مهارت‌­های اجتماعی او در گرو این تعامل خودانگیخته و آزادانه است. به علاوه عشق به طبیعت و سرزمین و حساسیت به محیط­‌زیست در بزرگسالی نیز به این تجربه ­ی کودکانه عمیقا وابسته است. لذا نبود یا نقصان این رابطه علاوه بر اینکه در بروز استعدادهای پیش گفته اثرات ناگوار و جبران­ ناپذیر دارد، برای آینده طبیعت و محیط­زیست نیز فاجعه­ بار خواهد بود. چراکه به اعتبار همین مستندات علمی، کودکانی که در این بازه‌­ی زمانی به قدر کافی طبیعت را درک و لمس نکرده باشند، در آینده، با هر اندازه آموزش هم نخواهند توانست شهروندان شایسته‌­ای برای زمین باشند. لیکن امروزه کودکان در شهرها، گرفتار در فضاهای عقیم و سیمانی، از این تجربه­‌ها بی­‌بهره­‌اند. پیشتر در مورد مدرسه طبیعت به مثابه راهکاری صحیح و باید نوشتم. در این متن به سویه دیگری از ایجاد این امکان اشاره می کنم. امری که در طبقه کشاورزی شهری قرار می گیرد و به مثابه طب سوزنی شهری با تعاملی همه شمول؛ فضاهای تنفس شهری ایجاد خواهد کرد. این جزیره های کوچک تنفس با جمعیت هدف کودکان، می توانند در محدوده سایت های عمومی تا خصوصی جانمایی شوند.

در هانویِ ویتنام، مردم تمایل دارند مکان های کوچکی در خانه های خود ایجاد کنند، مانند استخر های  کوچک ماهی، کاشت سبزیجات تازه با هدف کمک  به سبد خانوار که علاوه بر آن منجر به تصفیه هوا نیز می شود. همچنین درختچه های متفاوت. اما اغلب با روش های خودسامان ده، بدون برنامه ریزی استراتژیک شهری و زیبایی شناسی معماری."Farming Architects" سعی کرده به این روند تا حدی نظم داده وآن را تا سطح مناطق متفاوت شهر گسترش دهد."مدل VAC شهری" یک ساختار انعطاف پذیر و سازگار است با هدف نه تنها تولید و کابرد موثر منابع طبیعی بلکه امکان تجربه کردن با انواع مختلف گیاهان و حیوانات در محیط شهری با محوریت کودکان. فضایی باز برای کودکان جهت بازی و کتابخوانی  تا  در بطن این مدل اکولوژیکی یادگیری اتفاق افتد. بچه ها یاد می گیرند  ماهی نوعی حیوان خانگی می تواند باشد، آب چگونه به سبزی ها می رسد، تخم مرغ ها تبدیل به جوجه می شوند و حتی می توانند آنها را برای وعده های غذایی شان استفاده کنند، و پوسته آنها نیز مناسب باغبانی است و ... مسایلی از این دست. تجربه‌های کودکانه در این فضا، تعامل آزادانه و ملموس با عناصر طبیعت از جمله آب، خاک، سنگ، چوب، گیاه و حیوان را در برمی‌گیرد؛ تعاملی تک نفره یا جمعی.

این ایده با شرط همراهی شهرداری و سازمان های مربوط دیگر در محلات، محورها و مناطق عمومی و مشارکت بخش های خصوصی و نیمه خصوصی همراه با مطالعات درست موردی، می تواند در پروژه های طراحی شهری و معماری ما نیزمورد کاربرد قرار گیرد.بویژه آنکه ایران اقلیم متنوعی دارد بادرختان میوه دار و تزیینی گوناگون که علاوه برزیبایی میتواند به مثابه منبع درآمد باشد و اگر کودکان بخواهند در فرایند کاشت، داشت و برداشت و فروش آن هم سهیم باشند و زندگی را در قابی واقعی، تعاملی و دوستانه بیاموزند.