روی جلد این هفته اکونومیست به قمار غرب روی چین بازمی گردد، قماری که غرب آنرا تقریبا باخته است، غرب پیش بینی می کرد با گشودن دروازه های جهان رو به چین، می تواند این غول کمونیست را تحت شمول اقتصاد بازار نهایتا به سوی دمکراسی سوق دهد. اما تقریبا تمام این پیش بینی ها غلط از اب درامده است، تجارت چین به ابزاری قوی برای دولت تبدیل شده است و قدرت چین به چالش عمده ای برای امریکا در آسیا، تمایل شی جین پینگ به ریاست جمهوری مادام العمر در کنار پذیرش حضور 150 اَبَرْپولدار چینی با درامد خالص 650 میلیارد دلار در حزب کمونیست، عملا تیر خلاصی است به ایده چین دمکراتِ پاسخگو در مقیاس داخلی و وفادار به مناسبات جهان ازاد.