مطالعه فرهنگ استفاده از اتومبیل و نسبت ان با مصرف بنزین،
در آمریکای جنگ جهانی دوم، که به شدت متاثر از بزرگنمایی تبلیغاتی اداره تبلیغات و
اطلاع رسانی جنگ است، جالب می نماید، فرایندی که نشان می دهد چگونه فرهنگ رسمی و
فرهنگ شخصی و حتی جغرافیایی در کشور وسیعی همچون امریکا بعضا در تعارض یا در تعامل
با سبک زندگی سنتی آمریکایی قرار دارد.
اداره تبلیغات و اطلاع رسانی جنگ، تلاشش را بر تغییر عادت رانندگی امریکایی ها قرار
داد. اما این تغییر با چالش هایی مواجه بود، دولت فدرال به سبب کمبود لاستیک، جیره
بندی لاستیک اتومبیل و حامل های انرژی را در دستور کار قرار داد، اما دولت ایالات
متحده تلاش کرد با تبلیغات وسیع رانندگی را یکی از اساسی ترین شمول سبک زندگی
امریکایی تعریف نماید و از همین رو آگاهانه استفاده از حمل و نقل عمومی، پیاده روی
و دیگر الگوهای جا به جایی را به حاشیه راند.
تبلیغات دولتی، به موازات تبلیغ الزام و علاقه آمریکایی ها به رانندگی و سفر با
اتومبیل شخصی، به تمجید از همْ سفری carpooling به مثابه
یک الگوی سفر میهن پرستانه پرداخت، گزینه ای که همچنان اتومبیل شخصی را مبنای مدل
جا به جایی قرار می دهد، اما نوعی روحیه سوسیالیستی در به اشتراک گذاشتن مالکیت
شخصی را نیز تایید می کند.
البته تمامی این مدل های متنوعِ برخورد دولت فدرال و دولت مرکزی نمی تواند جلوی
مقاومت های محلی را بگیرد؛ در این میان می توان به مقاومت ساکنین دیترویت و
میشیگان برابر اعمال محدودیت بر توزیع بنزین و تاکید بر رانندگی شخصی علی رغم جنگ اشاره
کرد.
مجموعه یادداشت های فرهنگِ نفت را می توانید اینجا بر اتووود مطالعه فرمایید.