کتاب سفر لُکُربُزیه نوشته جیکوب بریلهارت، برای اولین بار مجموعه مختصری از ترسیمات و نقاشی های آبرنگ شارل ادوارد ژانره جوان را فراهم می آورد که در آینده به یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین معماران مدرن، لُکُربُزیه تبدیل می شود. دربین سال های 1907 تا 1911، او به اروپا و مدیترانه مسافرت کرد و مجموعه منظمی از ترسیمات و نوشته ها نیز ره آورد این سفر بود که همه آنچه که دیده و شنیده و حس کرده بود را شامل می شود و می توان در قالب عناوینی همچون ویرانه های کلاسیک، جزئیات فضای های داخلی، مناظر پرطراوت و همچنین مردم و دیگر موضوعاتی که این فضاهارا پر کرده بودند، خلاصه نمود.

لُکُربُزیه معماری پیشرو و رادیکال است، فردی فوتوریست که ایده هایش از تاریخ و سنت سرچشمه می گیرد. او بسیار کنجکاو، همواره در حال سفر، ترسیم ، نقاشی و نگارش بود که همه این کارها را درجهت تبدیل شدن به طراحی بهتر دنبال می کرد. در نتیجه، او راه های روشن فکرانه ای را کشف کرد که به اون این امکان را داد تا بتواند میان اصول تاریخی با آنچه که از معاصران خود آموخته بود، ارتباطی موثر و پویا برقرار کند. او از ترسیم طبیعت به کپی کردن نقاشی های قرن پانزدهمی ایتالیایی به منظور هدایت جنبش های پیوریست پرداخت که بسیار بر نقاشی و معماری فرانسوی در اوایل سال های 1920تاثیرگذار بوده است. همه این مدت، او در حال برقراری ارتباط میان طبیعت، هنر، فرهنگ و معماری بود که در نهایت، برای او پایه و اساسی را برای تفکر در زمینه طراحی فراهم کرد.

برای آموختن از کشف و شهود خلاقانه لُکُربُزیه و این که او چگونه به عنوان یک معمارشناخته می شود، می توان دریافت که او چگونه لُکُربُزیه بودن رو آغاز کرده است. او هرگز در دانشگاه یا عضویت رسمی در مدارس معماری حضور نداشته است. آموزش معماری او بیشتر به صورتی خود ساخته و خودجوش بود و بسیار از آموزش های معلم دبیرستان اش شارل لِپلاتِنیر تاثیر پذیرفته بود که اصول ترسیم و هنرهای دکوراتیو در اِکول دی آرت در زادگاه خودش در بنیاد لا شو دی در سویس آموخت. به محض فارغ التحصیلی از دبیرستان در سال 1907، لِپلاتِنیر او را برای ترک چشم اندازهای روستایی تشویق کرد و جهان فکری اش را برای خلق ترسیمات رسمی با مهیا کردن تور گردشگردی شمال ایتالیا گسترده تر کرد. این پرورش معرفتی لُکُربُزیه برای ترسیم و یادگیری در جریان تجربه هایی بود که توسط سنت قدیمی و طولانی گرند تور برایش فراهم شده بود. این سفر برای بسط و گسترش ذهنیت و فهم لُکُربُزیه از دنیای اطرافش ضروری به نظر می رسید. معماران، نویسندگان و نقاشان بسیار از ایده برگزاری یک برنامه سفراستاندارد در سراسر اروپا به منظور دیدن اِلمان ها، نقاشی ها، چشم اندازهای زیبا و شهرهای تاریخی استقبال کردند.

این تجربه ها، لُکُربُزیه را برانگیخت تا تمایلی شدید نسبت به دیدن و فهم دیگر فرهنگ ها و مکان ها پیدا کند و این مهم  به واسطه درک معماری و فضاهای شهری به وقوع می پیوندد. در ایتالیا، او اولین علاقه واقعی خودش در زمینه محیط ساخته شده را با بررسی پایه ای دیتیل های معماری و عناصر ساختمانی بیان و ارائه کرد. کمی بعد از بازگشت اش، او دوباره عازم سفر شد و علاقه بسیاری به دیدن و تجربه کردن منظر شهرها و طراحی شهریِ شهرهای وین، پاریس و آلمان داشت. او به صورت متناوب، به خانه بازمی گشت تا از ارتباط دوباره با لِپلاتِنیر بهره جوید.

درجریان سفرها، دفترچه اسکیس لُکُربُزیه به عنوان ابزار اولیه ای به منظور ضبط، آموزش و ترسیم قلمداد می شد و به وسیله  ای ضروری و اصلیِ برای تمرینِ معمارانه تبدیل شد. در میان سال های 1902 و 1911، او صدها ترسیم تولید کرد و مجموعه وسیعی از سوژه ها، ابزارها و تکنیک های ضبط و حفظ اطلاعات معمارانه را کشف کرد. با هر سفر، او دید وسیع تری پیدا می کرد. علایق او تغییر و گسترش پیدا می کرد و به همین دلیل نیز، روند جمع آوری هر آنچه می دید را آغاز کرده بود. در ادامه نیز او به مجموعه ترسیم های پرسپکتیوی از مناظر شهری که با آبرنگ تدقیق و اراسته شده است، اسکیس های تحلیلی اضافه کرد که به وسیله ای برای خلاصه کردن برداشت های بصری لُکُربُزیه تبدیل شدند. لُکُربُزیه همواره به سوژه های قدیمی و هم خانواده اش به منظور مطالعه بر دیدگاه های متفاوت در زمینه دیدن مناظر شهری بازگشت.