در میان دیوارهای موسسه ی تادیبی تهاچاپی در کالیفرنیا،
هنرمند فرانسوی تباری به نام جیآر، کنش هنری منحصر به فردی را پیش گرفته است. با تدابیر
امنیتی حداکثری در کالیفرنیای جنوبی، جیآر به کمک تیمش، از شهروندان زندانی و زندانیان
پیشین که به شدت بر توانبخشی تمرکز دارند، و همچنین از تعدادی از کارکنان زندان،
پرتره ها و داستان هایی را به ثبت رسانیده است. این تیم بزرگ، خود هنرمند، کارکنان
و مردان زندانی، همه در کنار هم، پرتره های به دست آمده را به مثابه یک دیوارنگاره (هنر خیابانی) در مقیاس بزرگ، بر سراسر فضاهای استراحتی موسسه آویخته اند.
جیآر با همیاری کارکنان و مردان زندانی مرکز بازپروری کالیفرنیا، از
338 نوار کاغذی برای پیشبرد پروژه ی تهاچاپی بهره برده است. با کمک تمامی افراد
تیم، چسباندن تمامی قطعات بزرگ در عرض چند ساعت به پایان رسید. در حالی که این
پروژه از روی سطح زمین همانند تصاویر نامفهوم انتزاعی به نظر میرسد، اینستالیشن
نهایی پس از اتمام، توسط عکسی از دید پرنده به وسیله ی یک بالگرد به ثبت رسیده
است.
تماشاگران همانند تیم همکاری کننده در خلق این دیوارنگاره، فرصت
شنیدن مباحثه هایی میان زندانیان پیشین و حال حاضر را خواهند داشت. برخی در رابطه
با احساس هویت شخصی آن ها در مقابل نحوه ی ابراز خود در محیط بحث میکنند، و عده ی
دیگری نظرات خود را درباره ی این که چگونه این پروژه به آن ها کمک میکند که کاری
را به ثمر برسانند که بتوانند به آن افتخار کنند ابراز مینمایند. پروژه ی تهاچاپی
ظرفیت بازپروری شخصی و تمایل به از دست دادن امید راجع به افراد را مورد بررسی
قرار میدهد. خارج از این پروژه، تیم تصاویری با مقیاس بزرگ بر روی دیوار ها می
آویرند – که هدف آن ها نقل کردن نوعی از احساس امید میباشد – که تصاویر افرادی را
که با موفقیت از آن مکان بیرون آمده اند را هویدا میکند.