آیا با افزایش تراکم جمعیت می توان کیفیت زندگی را حفظ کرد؟ علاوه بر این، قبل از اینکه چنین افزایش تراکمی اتفاق بیفتد، به چه شرایطی باید پاسخ داده شود ؟ طبیعت چه نقشی را در چنین افزایش تراکمی ایفا می کند؟ آیا مسئله، "طبیعت جدید" به معنای واقعی و استعاری نیست؟ پاویون هلند در اکسپو جهانی 2000 در تلاش برای بازتاب این "طبیعت جدید" بود: ترکیبی از تکنولوژی و طبیعت، با تاکید بر توانایی مصنوعی بودن طبیعت. برخلاف نارضایتی آشکاری که در بسیاری از انتقاد های شرکت کنندگان از فناوری و جامعه ی مصرف کننده و آسفالت و ماشین آلات بود، پاویون ام وی آر دی وی نشان داد که فناوری و طبیعت نیازی به انحصاری بودن ندارند؛ آن ها می توانند-و باید- یکدیگر را تقویت کنند.

ایده ی سامان دادن طبیعت در مراحل متعدد، به عنوان ادامه ی چشم انداز موجود و سمبلی از ساختگی بودن آن عمل می کند. اکسپو 2000 فضای عمومی چند طبقه ای را به عنوان یک بخش الحاقی به فضای عمومی موجود فراهم می کند. در طبقه ی همکف، مکانی برای قابل رویت بودن و قابل دسترس بودن، برای رویداد های غیر منتظره و برای "طبیعت" فراهم می شود در حالی که این فضا، محلی برای تجمع در رویداد های فرهنگی است.

اکسپو 2000 در نمایشگاه خود یک تایپولوژی آزمایش نشده را به عنوان یک آزمایشگاه ارائه کرد. یک چشم انداز تجربی. این طرح نه تنها در فضا، بلکه در انرژی، زمان، آب و زیربنا صرفه جویی کرد. یک اکوسیستم کوچک یا بسته ی نجات آینده. این تحقیق چگونگی دریافت نور کافی و رفع کمبود زمین را مورد بررسی قرار داد. اکسپو 2000 از دفتر معماریِ ام وی آر دی وی سمبلی است برای طبیعت چند وجهی جامعه: یک مفهوم متناقض را ادامه می دهد که با افزایش تنوع انسجام نیز ممکن است.