چطور زندگی را به بیابان تزریق کنیم؟ بیابان، جایی که تنها گیاهان و موجوداتی با مقاومت طبیعی بالا می توانند زندگی کنند.
برای شعبه ی x-architects مستقر در دبی، پاسخ این سوال با "طراحی" داده می شود. این تیم که برنده ی مسابقه طراحی یک استراحتگاه در عربستان سعودی شد، طراحی خود را با الهام از منظره ی پیش رفتگی های خاک در آب انجام دادند. این جریب های خالی که به ربع الخالی معروفند، بزرگترین دریای ماسه ای جهان را می سازند که به اندازه ی نیمی از کویر "صحرا" در خود شن جای داده اند و با تپه هایی به ارتفاع 250 متر و ماسه هایی به رنگ نارنجی مایل به قرمز پوشانده شده اند. برای تشدید تجربه ی محیطی بازدید کنندگان، x-architects دست به طراحی نوعی صورت فلکی معماری زده است که به صورت استراتژیک در زمین وسیع سایت واقع شده و در حقیقت این پروژه با استفاده از توپوگرافی موجود، واحد هایی تپه ای شکل را به وجود آورده است که منظره ای از سبخاها ارائه می دهد. علاوه بر این، تمام عناصر موجود در سایت، با الهام از سنبل بیابان، رشدی عمودی دارند و به طرف ستارگان نیز نمایی آسمانی می سازند. آب گرم طبیعی نیز با ساختاری زیرزمینی به وسیله ی مجموعه های از دیوار های یک طرفه تعریف شده است و نور خورشید را از طریق برش هایی که روی سطح "فرش" نمکی یکپارچه ای که بر روی زمین قرار گرفته، فیلتر می کند. تالار اصلی ورودی با الهام از حکاکی های طبیعی موجود در چشم انداز طراحی شده است. "برای ایجاد رابطه ای محکم میان معماری و چشم انداز اطرافش، فضاهای داخلی با شن پوشانده شده است تا شمایلی از ستون هایی شنی را به وجود آورد."
واحد هایی که در طراحی آن ها از گل های کویری الهام گرفته شده است نیز ساختاری بلند و محصور را ایجاد می کنند. "یک مش از الیاف پلیمری که واحد ها را به حدی ایزوله می کند که در برابر طوفان های ماسه ای مقاوم باشند، آب را برای باغ طبیعی جمع آوری کنند و از سازه پشتیبانی می کند." از طرف دیگر، به دنبال بافت موجود در زمین، این واحد ها تاثیر مداخله در زمین را به حداقل رسانده و "باغی عمودی برای ایجاد یک اکوسیستم که با استفاده ی مجدد از آب و گیاهان کار می کند تولید کرده است و آن ها را به واسطه ی دیواره ی پشت پله ای که به صورت یکپارچه در تپه های ماسه ای موجود غرق شده اند، تقویت می کند."