معماری یک بازیه ولی بازی‌ای جدی. یعنی برد و باخت حسابی داره و همین هم این رشته رو جذاب کرده. طوری که تمام عقل و ذهن و حس بدن رو در طول روز در اختیار می‌گیره و اجازه‌ی کار دیگه‌ای رو نمی‌ده. همه‌ی ما توی دانشکده‌ی معماری یاد می‌گیریم که به همه چیز شک کنیم و به اون چیزایی که شک کردیم، فکر کنیم. راه استفاده از ذهن و فن رو یاد می‌گیریم و در دوران حرفه‌ای باید همیشه ازش استفاده کنیم.

همون‌طور که ورزشکارها که اگه هر روز ورزش نکنند دچار افت می‌شند، ما هم باید هر روز یه مقوله‌ای رو برای تمرین خلاقیت‌هامون پیدا کنیم. تمرین‌هایی که فقط روی کاغذ نمونند، بلکه اجرا بشند و بتونیم تجربه کنیم. این تمرین‌ها که ساده‌ترینشون می‌تونه طراحی و ساخت جامدادی باشه تا پیچیده‌ترینشون که شاید یک فضای شهری باشه به جز کار گروهی امکان‌پذیر نیست.

ما توی گروه کاما آدم‌های مختلفی هستیم با دیسیپلین‌های محتلفِ مرتبط، که در موضوع‌هایی که پیش میاد تمرین خلاقیت می‌کنیم و اعتقاد داریم در زمانه‌ای که همه آیتم‌های فیزیکی و متافیزیکی با سرعت و نوسان زیاد در حال تغییر هستند (از شرایط اقتصادی کشوری و جهانی گرفته تا شرایط ناشی پاندمی) باید بتونیم خودمون رو با زمانه منطبق کنیم.

مجموعه اثار منتشر شده از گروه معماری کاما بر اتووود را می توانید در بخش معمار ماه اتووود و در این ادرس مشاهده فرمایید.