مرکز میراث جهانی میگوید: "ما در حال مرور برخی از مهمترین پروژه های معمار سوئیسیْ فرانسوی یعنی لوکوربوزیه هستیم تا بتوانیم 17 ساختمان وی را به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه کنیم. در وهله اول کابین یا خانه ساحلی وی در ساحل آزور فرانسه قرار دارد که ساختمانی کوچکی است که به مهمترین لحظات زندگیِ این معمار، گره خورده بود."

لوکوربوزیه که یکی از مشهورترین معماران قرن بیستم و یکی از اعضای اصلی جنبش مدرنیست است، این خانه ساحلی را برای فرار از زندگی شهری در پاریس طراحی کرد. لوکوربوزیه به مدت 18 سال، هر آگوست را در این خانه می گذراند که در سال 1951 در راکوبرن کپ مارتین ساخته شده که منطقه ای کوچک بین موناکو و مانتون در ساحل جنوبی فرانسه است.

اگرچه با نگاهی از بیرون، کابین به یک خانه چوبی سنتی کانادایی شباهت دارد اما با دقت بر اساس اصول مدولار لوکوربوزیه طراحی شده است. در این طرح از قطعات پیش ساخته استفاده شده و براساس مدولی ساخته شده است که تناسباتش، مقیاسی تنْ سنجی شده از خود معمار را در پاسخ به حرکت بدن انسان دارد. این خانه شامل یک اتاق با کف چوبی 3.6 در 3.6 متری است که فاقد آشپزخانه یا امکانات شستشوی داخلی است. این خانه از طریق یک پارتیشن داخلی به کافه همسایه یعنی "کافه ستاره دریایی" که متعلق به خانواده رِبوتو بود، متصل می شود.

 لوکوربوزیه برای خرید زمینی که خانه خود را در آن ساخت، پنج خانه ی آخر هفته به نام "واحد های کمپینگ" طراحی کرد و ساخت. این مجموعه خانه ها که شبیه به ردیفی از گروه کولی ها در رنگ های اصلی است، بیشتر مطابق با سبک بروتالیسم لوکوربوزیه بوده اند که کنتراست زیادی با خانه چوبیِ روستاییِ همجوار خود ایجاد می کنند. این خانه، کوچکترین پروژه لوکوربوزیه است که در سازمان میراث جهانی یونسکو به "فهرست معماری با اهمیت بین المللی" اضافه می شود که بیشترین ارتباط را با زندگی شخصی خودِ معمار دارد. این بنا درست در شرق خانه ای-1027 قرار دارد که بنایِ سفیدِ مدرنیستی است که توسط آیلین گِرِی، طراح ایرلندی طراحی شده بود و لوکوربوزیه مرتباً از آن به عنوان مهمانِ معشوقه ی سابقِ گِرِی، یعنی ژان بدوویچی دیدن می کرد. لوکوربوزیه نقاشی های دیواری بزرگ و رنگارنگی را روی دیوارهای سفید خانه نقاشی کرد که گِرِی را عصبی می کرد. این عمل به طور گسترده به عنوان تخریب و نمونه ای از زن ستیزی در معماری توصیف شده است. با این حال، برخی از منتقدین معتقدند که احترامی که لوکوربوزیه به آن قائل بود، به حفظ طرح گِرِی نیز کمک کرده است. این مسئله، همچنان یکی از بحث برانگیزترین لحظات مدرنیسم اروپا است.

لوکوربوزیه همچنین کلیسای نوتردام را در رونشان که یکی از مشهورترین ساختمانهای وی بوده را هنگام اقامت در کابین طراحی کرد.وی در سال 1965 در حالی که در سن 77 سالگی در نزدیکی ساحل شنا می کرد، جان خود را از دست داد. بعدها کابین شخصی لوکوربوزیه، واحد های کمپینگ و بنای ای- 1027 همگی با عنوان "سایتِ مدرن" در منطقه ای با اهمیت فرهنگی بالا، اعلام شدند.