دانشگاه ايالتي ميشيگان با تعيين كردن چند معمار مشهور،رقابتي را جهت طراحي موزه موزه هنری الی و ادیت براد ترتيب داد كه با قضاوت ژزف جیوانی همراه بود.در مرحله نيمه نهايي 10طرح از ميان 30طرح ابتدايي انتخاب شدو سپس 5 طرح برگزيده به فينال راه يافت.ودرپايان يك طرح باانتخاب داوري به عنوان طرح برتر برگزيده شد.هدف پروژه ارائه طرحي بود كه مبتني برايده اي باشدكه با استفاده از آجر طرحي گوتيك و انتزاعي به نمايش بگذارد.بطوري كه نماد وسمبلي براي سير تكاملي طراحي هاي نسل بعدباشد.درعين حال طراحي بايد نگاهي احترام آميز به مسير طراحي هاي قديم تاجديدداشته باشدومتناسب با طبيعت ودرختان باغ نيز باشد.
اتووود هر پنج پروژه فینالیست را معرفی خواهد کرد.
معماران مورفسِس
به عنوان يك موزه هنري، الی و ادیت تلاش مي كند با فرم طراحيش باعث شود عده اي با مشتركات هنري دورهم جمع شوند.و از آنجا كه موزه نقشي ازپيش تعيين شده درارائه هنردارد،باعث جذب كساني خواهد شد كه درمحوطه دانشكده حضوردارند.وبه نوعي اين موزه مكان سوميست كه براي تجمع ويادگيري دانشجويان دردانشكده ساخته شده.وايده تاسيس موزه همراه با يك معماريست كه براحتي در دسترس باشدوعلاوه براين چندمنظوره نيزباشد.ولذا به عبارت ديگر فضايي را جهت فعاليتهاي هنري،رسمي وغيررسمي محيا مي كندودرآن دانشجويان مي توانند فعاليتها ومعلومات خود را به اشتراك گذاشته وازكارهاي يكديگر بازديد كنند.
اتووود در اینجا و اینجا و اینجا به معرفی برخی از این پروژه ها پرداخته
اتووود تلاش کرده است پرونده ای در خور نام تام مین و دفتر معماری مورفوسس بیاراید، در همین راستا می توان به گفت و گوی منتشر شده در ستون هنر گفت و گوی اتووود با تام مین، با زیرْعنوان:"پسر بد معماری لس انجلس" اشاره کرد، که با برگردانی از مهدی معیت در اختیار مخاطبان قرار گرفته است. نوشتاری از خود تام مین تحت عنوان "معماری پیوستار و عظمت تکینگی" در کنار نوشتار "تام مین و هستی شناسی معماری یکپارچه" به قلم محمدرضا هل فروش و مقاله "تام مین؛ تغلیظ مفهومی و رادیکالیسم ساختاری" نوشته ایمان انصاری از جمله دیگر نوشته هایی است که به کلیت اثار تام مین می پردازند.
فرنوش فارمر در نوشتار "به دنبال تمامیتی پیوسته" بر برخی از اثار او نگاهی افکنده است و ویل کوردییرو نیز در نوشتار"دیالکتیک ایده و ساخت" با برگردانی از فریبا شفیعی بر چهار اثر تام مین موکد شده است، ساغر خاکدان دلیر در نوشتاری تحت عنوان "دیجیتالیزاسیون امر فیزیکی" نگاهی اجمالی دارد به یکی از پرشورترین اثار تام مین، ساختمان شماره 41 میدان کوپر در نیویرک، همین اثر در مقاله ای از جین مرکل ـ که پیشتر مقاله معماری امریکا از 1940 در سه بخش [اینجا]، [اینجا] و [اینجا] از او بر اتووود منتشر شده است ـ تحت عنوان " ساختمان دانشگاه کوپر یونیون؛ تام مین و برساختن یک زیست ماشین شهری کامل و فتح پارادایم پیچیدگی" به دقت بررسی شده است.