روایت
اصلی نمایشگاه و فروشگاه شماره دو تهرانپارس در مجاورت فلکه اول واقع گرديده است .ايده پروژه ارائه تعريفي ديگر از موضوع ويترين و نمايش
شهري است ، بازْتعريف رابطه ديدن و ديده شدن ، در اينجا مسئله ويترين از شکل مرسوم خود يعني خلاصه شدن در پوسته دو بعدي نما،
به رابطه سه بعدی و حجمي درون و بيرون تغيير يافته است، بدين ترتيب)ويترين نمايش( جديد حاصل حفاري
و پديد آوري فضاي خالي
در توده مفروض سه بعدي سايت در جهت توليد فضاي مورد نياز پروژه و باز تعريف رابطه ي درون و بيرون ساختمان خواهد بود.
بازْروایت مسئله این ساختمان به نوعی نتیجه فروش و سپس تغییر ظاهر نمایشگاه قبلی
ـ نمایشگاه تهرانپارس ـ است و با ابعادی دو برابر ساختمان قبلی
ـ با 32 متر دهنه ـ برای ما تجربه ای دیگر در تعریف بازْمسئله ویترین و فضای عمومی در بدنه تجاری و
عمومی شهر بود ، مسئله
این بود با وجود تمایل عمومی بر تعریف و تقلیل فصل مشترک ساختمان با شهر به پوسته ای دوبعدی،
چگونه می توان به درکی سه
بعدی از این اتفاق رسید و به نوعی بتوان ساختمان را به رانه ای افزایش دهنده فضای خالی برای نفوذ و گفتگو تبدیل کرد.
ما این ایده را در سال 1393 آزمایش کردیم و اعتقاد داریم که مسئله نمای هر بلوک شهری در بدنه شهر می تواند رابطه ای سه بعدی و
بازْگشت به مفهوم کاویدن و کندن و خالی کردن ماده و افزودن به فضا
تبدیل گردد و در نتیجه استراتژی کار کردن روی محل برخورد، یعنی
مرز میان پروژه و شهر از تنها محل برخورد به رابطه ای سه بعدی میان فضای کم شده از ماده اولیه درون و بیرون یعنی شهر تبدیل شود.
حالا این ایده در عرصه ای بزرگتر و با امکانات فضایی بهتر و گونه تکوین یافته خود به روایت دیگری از ایده اصلی می پردازد.
تاخیر یا مقاومت برابر هویت سازی آنی چیزی که برایمان مهم است این نکته است که ایده رابطه سه بعدی حاصل از کندن در فضا،
در مقابل ایده آنی سازی و تعریف هویت ساختمان در شهر مقاومت می کند و به زمینه، فرصت برقراری دیالوگ می دهد. این موضوع جالب است و نشان می
دهد که چگونه ساختمان نمایشگاه قبلی بعد از فروش به مالک جدید و هجوم جریان بازار و سازندگان و مرمت کنندگان جدید و تمایلشان به هویت سازی آنی روی این مرز چگونه اتفاق افتاد و چگونه جریان بازار برای هویت سازی آنی و تاکید بر منطق اقتصادی خود در مرز مواجهه ساختمان با شهر چه به صورت پوسته مدرن و چه کلاسیک رفتار می نماید.
پیروزی یا شکست معماری
اگر در آن زمان برخی رسانه های معماری عنوان نمودند که این نشانی از شکست معماری پیشرو ایران و برندگان جایزه معمار است . از نظر ما ساخت مجدد این ایده با ابعاد بزرگتر و جزییات دقیق تر و نمودار شکل گیری فرمی کامل تر و به اصط ح خوش ریخت تر و مجددا
با ساخت ساختمانی سه طبقه به جای تجاری اداری 7 تا 11 طبقه که در جواز اولیه بوده است، بی شک پیروزی معماری بر جریان رایج
به اصطلاح سود ده بازار خواهد بود. ساختمانی که هم اکنون هم با وجود استفاده کمتر از
شصت درصد تراکم مجاز به سوددهی مشابه رسیده است و بیش از پیش می تواند به ارزش افزوده معماری در بازار ساختمان اشاره نموده و آن را استدلال نماید.
آدرس وب سایت دفتر تجربه بنیادین معماری http://www.feastudio.com/
صفحه اینستاگرامی دفتر تجربه بنیادین معماری https://instagram.com/feastudio?utm_medium=copy_link
محل اجرا: تهران، فلکه اول تهرانپارس، ابتدای خیابان گلبرگ
کارفرما: بیگی و شرکا
طراحان: آرش نصیری و انسیه خمسه ـ تجربه بنیادین معماری
تیم طراحی :
آرش نصیری، انسیه خمسه، علیرضا طهمورثی، فربد فروان
اجرا : آقای
مهندس
مهدی بیگی
نظارت : تجربه
بنیادین
معماری
سازه: پیمان خطیبی
تأسیسات برقی: امیر آزمایش
تأسیسات مکانیکی: بهروز نوری
گرافیک:علیرضا طهمورثی، احسان اسکندری قلعه ئی
ماکت : علی
جهانی
سه بعدی :
امیر نصیری
ارائه :
احسان
اسکندری
قلعه ئی
عکس :علی دقیق، محمد حسین اتفاق، سروش ریاضی
زیربنا : 1154 مترمربع
مساحت : 5000 مترمربع
|