بازی مرکب؛
به نویسندگی و کارگردانی هوانگ دونگ-هیوک، مجموعهٔ تلویزیونی، محصول کرهٔ جنوبی در ژانر دارم بقا که اخیراً از نتفلیکس پخش شده؛ روایت سورئالیستی خشونت آمیز ازجهان زوال یافته و تباهِ رئال_توتالیتر امروز
بشر است. نئولیبرالیسم درهمه جا نشت یافته وصاحبان پول و قدرت اکنون از
فرط آزادی افسار گسیخته درکسب سود مالی، به لذت جنون آمیزرسیده اند.
سرمایه داری
نئولیبرال در کنار وعده بهشت موعود _رفاه مالی بی نهایت_ ناشی ازموفقیت های نمایشی
برای همه؛ از کالائی شدن گوشت و خون و کالبد و فرهنگ گذر کرده واز زجر
اقتصاد به مرگ اقتصاد انتخابی درلوای دموکراسی رسیده اند تادایره حیات رامحدود تر سازند.
یاداوری بازی
های کودکی و بومی وروابط دوستانه وانسانی که یکی از نقاط قوت بقای روانی بشر در
این عصر است؛ اینجا؛ به مثابه ابزار شکنجه،رنج و رسیدن به بهشت موعود مصادره می گردند.
نکته دهشتناک این وضع بشری غرق در ابتذال شر؛ انتخابات دمکراسی وارانه برای شرکت در این جنون است.
فضاهای
عمومی نقش فعال و پتانسیل بالایی جهت ایجاد
فضای سوم و کنش سیاست ورزانه
شهروندی دارند . این بازی جنون، امکان کنش سیاسی جهت برهم زدن نظم تخریب گر جهانی را از
فضاهای عمومی مانند کوچه های محله، زمین های بازی می گیرد و آنهارا بدل به صحنه ای
برای داروینیسم می سازد. لذت خیال ورزانه ازغذای محلی حذف می گردد. رنگهای شاد و دیزاین هایی مانند پاپیون صورتی روی تابوت یاد آور می
شوند،"همه"چیز و کَس دریوتوپیاهای جنون ابزارند در جهت ارضاء حس عده ای
"محدود": تقدیم به شما درتابوتی
باپاپیون صورتی. همه چیز به کلیشه ای برای زنده ماندن بدل می گردد.طعم حیات حذف می شود و زجر توجیه سازی وسیله توسط هدف، جایگزین شده
است.
افرادیکه به مدد سیاستهای غلط قبیلهء جنون دچار بحران وتله عمیق مالی وفقر
شده اند اکنون با بازی دریوتوپیای جنون، در پی مفری برای گریز احتمالی هستند.
داروینیسم اجتماعی به وحشیانه ترین شکل
ممکن بازتولید می شود.
باله مکان به رقص مرگ بدل می گردد.
فضای امید عینی و ذهنی تخریب می
گردد. زوال مفاهیم شدت می یابد. ناامیدی به امیدِ تخریبگر بدل می شود.
اما آنچه در پس این بازی سورئال، رئال ست؛ حقیقی بودن نمایش لحظه به لحظه این
جهان تاریک است؛ یوتوپیاهای جنون، دیستوپیاهای تباهی را با تمام جزئیات بازتولید
می کنند و اینکار را با کمک "همه" انجام می دهند! بازی مرکب؛ عریان سازی
عملکرد بشر در جهان امروز مان است.