سایتِ تحلیلیْ انتقادیِ معماریْ شهرسازی اتووود وافرا لیوینگ در کویت؛ ریزْجهانی شهری از شناشیل، تراکم، پایداری و فهم نوْآیین از خانواده خاورمیانه ای

نیاز به تطبیق ارزش‌هایی همچون صمیمیت خانوادگی با اجتماعی بودن و تعامل در یک بافت شهری تپنده، موضوعی بود که معماران اِی جْی آی در طراحی وافرا لیونیگ ـ یک مجتمع مسکونی واقع در منطقه‌ای متراکم و شلوغ در جابریا در شرق کویت ـ در اولویت قرار دادند.

مشخصه این ساختمان، طرح "ال" مانندش است که لبه های مسیر اصلی را دنبال می کند، مسیری که برجی واقع در مرکز زمین از ان دیده می شود، برجی شامل 16 گونه مسکن ـ از دو تا چهار اتاق خوابه و دوبلکس ـ این گونه های زیستی در پنج هسته تقسیم شده اند و برآورده کردن گسترده ترین نیازهای عملکردی کاربران مبنای این شکل گیری چندهسته ای بوده است.

طیف گسترده ای از خدمات، از مغازه ها تا فضاهای ورزشی و تفریحی ـ سالن های ورزشی، استخرهای شنا، زمین های اسکواش، مناطق بازی کودکان ـ به پروژه شخصیتی پویا و چند منظوره داده است؛ یک جهان خُردِ شهری در دل کویت. توجه ویژه به فضاهای عمومی، از جمله میدان های برجسته، باغ ها و تراس ها، که به عنوان گره های توزیع و همچنین نقاط کانونی برای تجمع و زندگی اجتماعی در نظر گرفته شده است نیز از دیگر بارزه های ممیزه ی این بناست.

اتخاذ تکنیک‌های طراحی غیرفعال، مطالعه جهت‌گیری و تهویه متقاطع طبیعی، استفاده از مواد نوآورانه برای به حداکثر رساندن عایق حرارتی و به حداقل رساندن مصرف انرژی، تعهد به کاهش اثرات اکولوژیکی و بهینه‌سازی آسایش ریزْاقلیمی در اتاق‌ها از دیگر خصیصه های اقلیمی و زیست محیطی این پروژه است.

پوسته ی ساختمان تناوبی از سطوح پوشیده شده با پانل های مات و شبکه های آلومینیومی سوراخ دار را نشان می دهد که به شکل معاصر و بازنگری شده، تداعی کننده مشربیه یا شناشیل است، یک عنصر ساختمانی سنتی جهان خاورمیانه ای که برای بهبود خنک سازی طبیعی طراحی شده است. سایه ی کرکره های فلزی علاوه بر اینکه به عنوان یک عنصر مهم تکنولوژیک عمل می کنند، بسته به زمان روز، افکت های سایه روشنی نیز خلق می کنند که در فضاهای معمولی تصویری پر جنب و جوش و تقریباً خلسه طور تزریق می کند.