همه‌گیری کووید شکل‌های تازه ای از اختلال در رابطه و همْ نشینی را بر
همه جا ـ سازمان‌های دولتی، مؤسسات فرهنگی، مراکز پزشکی، مدارس، تئاترها، رستوران‌ها،
استادیوم‌ها، فضاهای زیرساختی حمل‌ونقل و شرکت‌های خصوصی ـ تحمیل کرد. همه گیری
همه را مجبور کرد تا فضاهای زیست و بودوباش شان را با پیروی از قوانین فاصله گذاری
احتماعی بازْتعریف کنند.
قوانین فاصله گذاری اجتماعی همچنین موضوع مطالعه مجلات و کارشناسان مختلف در طول
ماه های حبس اجباری در اوایل دهه 2020 بود: ابتدا تاکتیک های بداهه ای خلق شدند که
در ادامه و به مرور زمان، به طور فزاینده ای، اصلاح، هماهنگ، تدقیق و به هر منطقه
و محوطه و مکانی تخصیص یافتند.
در یک تصویر بزرگتر، ما شاهد اضافه شدن یک لایه گرافیکی جدید به فضاهای عمومی جهان
بودیم. الکساندر هامبرت بر ثبت و مستندسازی این تغییرِ متنوع و متکثر متمرکز شده
است و با ویدیویِ "نشستن ممکن است چیزی باشد که شما را می کشد" ما را به
تماشای تنوعی از 1000 نشانه ی تولید شده برای تبیین ممنوعیت نشستن در مکان های
شلوغ یا مناطق مشترک می برد، نشانه هایی که به موازات تنوع زبانی و جغرافیایی را نیز به
اشتراک می گذارد.
این فیلم شروع یک تحقیق طولانی با تمرکز بر رابطه
صمیمی موجود بین انسان ها و صندلی ها و نشستن است، رابطه ای که به طور ناگهانی در
ژانویه 2020، احتمالا برای همیشه، مختل شد و دچار سک دگرگونی عمیق گردید.
ـ لینک های مرتبط:
ـ مفاهیم مشترک: