پس از زلزله های سپتامبر 2017، دفاتر معماری
مختلف، طراحان و همکارانِ ملی و بین المللی، به پروژه ی بازسازی مکزیکو
پیوستند، پروژه ای که توسط پینزا ساستنبل پشتیبانی می شود، پروژه ای با هدف متحد
کردن نیروهای حرفه ای برای دستیابی به پروژه های بازسازی آگاهانه و پایدار. هفده
ماه پس از این فاجعه، پینزا
ساستنبل موفق به مدیریت بیش از 150 پروژه
بازسازی در شش ایالت آسیب دیده شده است، نتیجه ای حاصل امده به لطف و حمایت
اهداکنندگان، آژانس ها و داوطلبان مختلف با هدف بهبود کیفیت زندگی مردم در جوامعی
که نه تنها آسیب دیده اند بلکه از آثار جدی و فاجعه بار زلزله بر میراث فرهنگی و
باستانی شان نیز رنج می برند و به موازات به درجات جدی ای از آسیب پذیری و محرومیت
اجتماعی نیز مواجه اند.
کازا مارتا بین مالینالکو؛ یک سایت
باستانشناسی و توریستی مشهور، و چالما؛ یکی از مهمترین مکانهای زیارتی در مکزیک
قرار دارد. خانواده ای که در کازا مارتا زندگی می کنند از والدین و دو فرزند
حدوداً 40 ساله آنها تشکیل شده است که هنوز در خانه خانواده زندگی شان را می
گذرانند. مادر سالخورده در راه رفتن مشکل دارد و پدر از نابینایی رنج میبرد، این ها
حقایقی بودند که الهامبخش رویکرد ناسو و نقطه شروع طراحی خانه شد که منجر به سه ایده
اساسی گردید: اول، ایجاد جریان های حرکتی قابل دسترس، کارآمد و واضح در داخل خانه
برای اطمینان از اینکه والدین می توانند تا حد امکان مستقل باشند. در گام دوم ترویج
تعامل و همزیستی بین والدین و فرزندان و نیز رعایت حریم خصوصی آنها و در نهایت،
گنجاندن فضاهایی که میتوانند فرصتها را باز کنند و به طور بالقوه فرصت درآمد
اضافی را برای خانواده تسهیل نمایند.
مکان سایت برای پیشنهاد رسمی خانه ضروری بود.
با قرار گرفتن بر روی یک تپه، ملک دارای دو شرایط بسیار متفاوت بود. توپوگرافی بسیار
ناهمواری داشت اما روی زمین تقریباً همواری مستقر شده بود. قرار شد با توجه به پایداری
زمین، سهولت ساخت و جلوگیری از ناهمواری در فضاهای نشیمن، خانه جدید را در همان
سطح قبلی احداث کنیم تا دسترسی به آن تامین شود. نیازهای والدین از این حجم اصلی مستطیل
شکل پدید آمد که در آن فضاهای مورد استفاده رایج قرار دارند: آشپزخانه، اتاق
غذاخوری، حمام و دو اتاق خواب.
یکی از این دو اتاق خواب برای استفاده هر یک از
دو کودک در نظر گرفته شده بود و در طرف مقابل اتاق خواب اصلی قرار داشت که فضای آن
با آشپزخانه و اتاق غذاخوری تنظیم شده بود و درب آن کاملاً با درب حمام هماهنگ گردیده.
گردش مستقیم بدون هیچ مانعی هسته یا فضای عمومی خانه را با استفاده از درهای کشویی
به طور کامل باز می کند و این نه تنها نمای بیرونی خانه را ادغام می کند، بلکه به
عنوان یک ایوان بزرگ نیز عمل می نماید و به ساکنان آن اجازه می دهد تا در چشم
انداز طبیعی و اجتماعی نیز غوطه ور شوند؛ چشم اندازی که آنها را احاطه کرده است.
اتاق سوم که در طبقه دوم قرار دارد با یک راه
پله مستقل قابل دسترسی است که این به معنی استقلال بیشتر است و همچنین می توان از
سقف خانه اصلی به عنوان تراس استفاده کرد؛ وجود این اتاق از طریق طاق بتنی که ما
را به کوه های اطراف ارجاع می دهد و در عین حال به آب و هوای بارانی منطقه پاسخ می
دهد، به پروژه شخصیت و کیفیت متمایزی می بخشد.
سیستم ساخت و ساز یکسانی برای هر قسمت از پروژه بازسازی مورد استفاده قرار گرفته
است، ساختمان بر اساس یک بلوک خاکی متراکم ساخته شده در محل بنا گذاشته شده که در
تمام نماهای این خانه قابل مشاهده است.
موقعیت مکانی این خانه خاص به دلیل نزدیک بودن
به چندین نقطه از جاذبه های گردشگری و زیارتی بسیار جالب است. به همین دلیل، داشتن
اتاق خواب سوم مستقل از بقیه خانه به ما این امکان را می دهد که به یک مدل اقتصادی
فکر کنیم که بتواند درآمد خانواده را از طریق اجاره های آینده در پلت فرم های مجزا
یا قراردادهای اجتماعی مستقل تأمین نماید. این گونه است که خانه در یک منطقه بسیار
کوچک، امکانِ در هم گرفتن شیوه های مختلف زندگی را دارد و در عین حال آینده ای پایدار،
اجتماعی و مستقل را به خانواده ای که به آن نیاز دارد، ارائه می دهد.