مردم اغلب از سونامی می ترسند. پیشرفت های تکنولوژیکی به اقدامات کافی برای مقاومت در برابر سونامی منجر نشده است. وقتی سونامی رخ می دهد، مردم هنوز درمانده هستند. حاشیه اقیانوس آرام، که به هر چهار صفحه تکتونیکی اصلی مرتبط است، بالاترین نرخ سونامی را در جهان دارد، با نوسانات زیرْسطحی مکرر. به عنوان مثال، فوران آتشفشانی در تونگا در 14 ژانویه 2022 منجر به تهدید سونامی برای کل منطقه حاشیه اقیانوس آرام شد.

تراس بالای ساختمان "باغی در آسمان" است که مردم می توانند در آن استراحت کنند و از محیط لذت ببرند. درختچه های کم ارتفاع، باغ ها و مخازن آب در تراس کاشته می شوند تا درجه ای از رفاه را فراهم نمایند و قدرت سونامی را از بین ببرند. هنگامی که یک سونامی رخ می دهد، سطح بالای سکو به مکانی امن تبدیل می شود و آن را به مکانی عالی برای تماشای سونامی و به این روش آرام، برای ترس کمتر از آن تبدیل می کند. فضای داخلی ساختمان مکانی برای فعالیت‌های فرهنگی برای مردم محلی، نمایشگاه‌هایی برای غنی‌سازی زندگی مردم و ذخیره‌سازی لوازم کمک‌های اولیه است تا اطمینان حاصل شود که مردم در صورت وقوع فاجعه به خوبی از نظر نیازهای اولیه و اساسی تامین می‌شوند.

هر یک از ستون های بتنی دارای ساختار پیچیده ای در داخل است که امکان جمع آوری، ذخیره سازی، تصفیه و حمل و نقل آب و همچنین ترافیک عمودی را فراهم می کند. آب دریا ناشی از سونامی توسط ستون‌های بتنی جمع‌آوری شده و به زیر زمین به پایین مجموعه منتقل می‌شود، در آنجا با تاسیسات تصفیه‌ای که در آنجا قرار داده شده است، نمک‌زدایی می‌شود و سپس از طریق خطوط لوله به داخل زمین منتقل می‌گردد، بنابراین اطمینان حاصل می‌شود که منابع آب در وضعیت پس از سونامی در دسترس و کارامد است.