توضیحات

رها شده،پایان یافته،ازبین رفته و کنار گذاشته شده لغاتی هستند که برای توصیف یک معدن پس از اتمام بهره برداری بکار برده میشوند. یک افتضاح بزرگ یا در بیانی بهتر یک زخم و خش بر پوسته زمین که حیات طبیعی را از خود میراند همه و همه توصیفات وضعیت یاد شده است.اما زخم ها التیام میابند و ترمیم میشوند و از آنها نشانشان باقی میماند هرچه به زعم عموم دلخراش اما در نوع خود زیبا.این نشانه ها برای مخفی شدن و پوشیده شدن ایجاد نشده اند بلکه نمایش آنها یاد آور است و زیبا.در این پروژه ازبین بردن وپوشانده شدن این وضعیت دنبال نشده بلکه نمایش آن به گونه ای حیات پذیر در آراستگی و آرامش.

سایت انتخاب شده برای طرح، یکی از معادن سنگ  در اطراف شهر مشهد است که بهره برداری از آن به اتمام رسیده و رها شده است. خط مشی اصلی در طراحی این پروژه یافتن پاسخی معمارانه برای  ترمیم آسیبی است که به طبیعت وارد شده است.موضوع یادشده بگونه ای است مه پرداختن به آن این امکان را فراهم میکند که دیگر اذهان و تخصص ها نیز به این مسیله توجه کنند وچرخه طبیعی از دست رفته در این نقطه از طبیعت احیا شود.استراتژی اصلی در طراحی این بنا تلاش برای ارتباط بیشتر درون به بیرون است. اقامت در یک کوه سنگی متلاشی شده و حرکت عمودی و افقی درون آن به این معنی است که کاربر فضایی را تجربه میکند که میلیارد ها سال از بوجود آمدنش میگذرد.ترجمه معمارانه کفتمان ذکر شده بمعنی عبور از یک پل معلق بر کف معدن مستقیمان به قلب کوه  یعنی دستگاه ارتلاط عمودی و سپس ورود بو حرکت در راهرو های حفر شده در دل کوه است تا به اتاق های غار مانند امروزی برسد. این راهرو ها اتق هایی را بهم وصل میکنند که میانشان حفره هایی یا به عبارتی فضاهای مکس قرار دارد را در هر طبقه وصل میکنند.از میان انتخاب های فراوان برای فضای عمومی که در ترکیب با فضاهی اقامت همینیشینی کند، گالری و یک سالن سرپوشیده انتخاب شد تا این پروژه فراتر از یک عملکرد و یک گونه کاربر داشته باشد. گالری که در دل کوه حفر شده میتواند برای هنرمندان  الهام بخش باشد و یک فضای تهی که میتواند به منظور آموزش گردهماهیی و فعالیت های فراوان مورد استفاده قرار گیرد نگرش یاد شده را تقویت میکند.