میشا کان که در سال 1989 در دولوث، مینه سوتا به دنیا آمد، به عنوان یکی از صداهای خلاق پیشرو در نسل خود ظاهر شده است. این هنرمند ساکن بروکلین به دلیل استقبال از خودْانگیختگی و عدم انطباق در فرآیند خلاقانه تولید اثارش شناخته شده است، کیفیت هایی که منجر به تولید قطعات تخیلی و آزاد می شوند که از نظر رنگ و مصالح و مادیت غنی هستند. او ادعا می کند که قصد دارد "به ذات ماده نگاهی بیاندازد و "چیز بودن" ماده را به سَبْک بدل سازد" به باور او "این فرایند کمک می کند تا خاصیت محصول تولید شده برای انسان ها آشکار شود". او در عمل به دنبال نامرئی کردن ان چیزی است که تا کنون دیدنی فرض می شده است.

گذشته از نشانه شناسی و معانی نسبت داده شده به اثارش، کان معتقد است که اشیا و مواد دارای انرژی هستند و اگر شرایط مناسبی را فراهم اورد، می توان آن ها را به تجربه هایی نامتعارف بدل کرد. به همین سبب است که بازدیدکنندگان با نقاشی های مدور آلومینیومی و شیشه ای روبرو می شوند که کان آنها را "گذرگاه" می نامد، یک مبل مخملی کشدار چند رنگ و یک میز ناهار خوری گرد که ظاهراً بیش از حد معمول شکل پذیر است و داخل کابینتی از جنس استنلس استیل با نگین‌های شیشه‌ای رنگی، در میان دیگر آثار او جلب توجه می کنند.