اوتومو کاتسوهیرو ـ ۱۴ آوریل ۱۹۵۴ـ هنرمند، فیلمنامه‌نویس و کارگردان فیلم ژاپنی است. او بیشتر به عنوان
خالق مجموعه مانگای ژاپنی و شاهکار بلامنازع اش آکیرا و اقتباس انیمیشنی آن شناخته
می شود؛ اوتومو
برنده جایزه بزرگ آنگولم 2016؛ اولین
هنرمند مانگا بود که مورد تقدیر قرار گرفت. آکیرا یک حماسه سایبرپانک دهه 1980 است
که در شش جلد روایت شده.
یک داستان با محوریت اَبَرْعلم، سیاست و جوانان شورشی که در قالب نسخه ای پساْآخرالزمانی
از نئوْتوکیو روایت می شود. داستان روی کاندا و تتسو، دو عضو باند بوسوزوکو که به
نام کپسول ها شناخته می شوند و توسط کاندا رهبری می شوند، متمرکز است. تا اینکه
تتسو با قدرت های غیرقابل کنترل نفرین می شود و توانایی های روانی قدرتمندی را در
خود تقویت می کند که در قالب تظاهراتی از تنفر و حسادت فلج کننده ی خود ظاهر می
شود.
ترسیمات اوتومو کاتسوهیرو از معماری دیستوپیایی
نئوْتوکیو عمدتاً بر بروتالیسم متکی است؛ جنبشی معماری که از معماری مدرنیستی اوایل
قرن بیستم نشأت گرفته است. این سیاق از معماری تلاشش را بر منتقل کردن قدرت موکد
می سازد و از بتن برای تبیین صداقت خام و بی تکلف خود استفاده می کند.
اوتومو کاتسوهیرو در آکیرا نیهیلیسم، فساد و خشونت را به مثابه ایده های کلان پسْ
زمینه ی فیلم در نظر می اورد؛ فیلم روایت شهری پیچیده، فاسد و ناامید است که تلاش
می کند خود را از دل پی ایندهای یک رویداد فاجعه‌بار خیالی نجات دهد. رویدادی که
مخاطب را به یاد بمباران واقعی هیروشیما و ناکازاکی و تلاش مردم ژاپن برای تعریف
مجدد ملت خود در دوران پس از جنگ می اندازد.
آکیرا ادامه ای است بر تلاش اوتومو کاتسوهیرو
در اولین انیمه ی خود پیش از انکه در سطح بین المللی به شهرت برسد، مجموعه ای با
نام "دومو؛ یک رویای
کودکانه"؛ داستانِ یک پیرمرد و یک کودک که دارای قدرتی فراحسی اند. موضوع اصلی
که دومو را شکل
می دهد، ذهن دختری است به نام اتسوکو که بلوغ زودرس
را تجربه می کند، انچه الهام‌بخش اوتومو کاتسوهیرو برای ایجاد دومو شد شاید اولین مجتمع آپارتمانی بود که
اوتومو در زمان نقل مکان به توکیو در آن زندگی کرد؛ مجتمعی که گزارش های خبری
متعددی در مورد خودکشی‌های ناگهانی در ان منتشر گردید.