برخلاف ساخت و سازهای
شهری که اغلب در گرو شبکه های سازمان دهی به عنوان یک الگوی توسعه متعارف
متروپلیتنی هستند، ساخت و ساز حومه شهری، معمولاً ، مداخلات نقطه ای را آزاد و
امکان پذیر می سازد.
در زمانِ تصور برج منظر، می دانستیم که کل پروژه پارک نیاز به ایجاد یک نقطه مرتفع
دارد تا فضای وسیع جبهه جنوب را برای بازدید میدانی مخاطبان فعال کند و کل چشم
انداز زمین اطراف را در یک نمای پانورامای یکپارچه به عنوان تجربه ای منحصر به فرد
برای مخاطبانش فراهم آورد.
هنگامی که بازدیدکنندگان در امتداد خط جریان به اینجا می‌رسند، بدون ورود به دنیای
طبیعی، می‌توانند مکانی برای استراحتی مختصر داشته باشند. شکل برج از یک دانه برنج
الهام گرفته شده است و عرشهْ نظرْگاه دایره ای در بالای برج شگفتی هایی را به
تصویر منظر اضافه می کند و به عنوان سرنخ هدف برای صحنه عمل می نماید.
هنگامی که بازدیدکنندگان به دنبال راه پله های فولادی مارپیچ داخلی به این عرشه می
رسند، میدان روبروی آنها و کف شیشه ای شفاف زیر پایشان غنای تجربه ی بصری شان را
به حداکثر می رساند.
برای آنکه طرح ظاهری صاف و تمیزتر داشته باشد، از سیستم بالش هوای غشایی
ای تی اف ای یا اتیلن تترا فلورو اتیلن برای پوشش
بدنه ی بیرونی حجم استفاده کردیم. این ماده هیچ محدودیتی در اندازه و ابعاد ندارد،
به طوری که ظاهر بدنه برج به صورت افقی از بالا به پایین تقسیم نمی شود و در نتیجه
یک جلوه بسیار یکپارچه ایجاد می کند.
دمنده هایی که در زیر پله ها پنهان شده اند، هوا را به کل سیستم تزریق می کند و در
نتیجه ظاهر گرد حجم را حفظ می کنند؛ تمام این تلاش ها برای این است تا تجربه ای از
تولید صنعتی "دانه برنج" آینده، در مزرعه "کاشته شود".