” فضایی برای حضور ، مکانی برای عبور ”
هر فضا یا محیطی میتواند بهانه ای برای حضور و تجربه باشد . بی هیچ عملکرد یا تعریف مشخصی . حضور در لایه های مستتر و اشتیاقی برای پیمودن مکان و رصد آن . فرصتی برای کاوش مکان و جستار خویش میان فضا و زمین و در تعامل با طبیعت ، نه بر آن .فضایی برای هیچ که خود همه چیز است . همچون فضایی مترو و مسکوت از فریاد . انسان امروزی نیازمند فضاهایی بدون تعریف است برای یافتن خویشتن خویش که گاهی به زمین اشاره کند (مادیت) و گاهی به آسمان(معنویت) و انسان در فاصله این میانه زیستن را تجربه میکند و بودن را . طرح در ستایش فضا ، توجه به معنای پنهان دارد تا با حضور انسان و دیالوگ با مکان به شهود یا تعریف و شناخت برسد . با نظر به اینکه تعریف هر انسان با توجه به ماهیت خویش از تجربه فضا متغیر باشد .این بنا در راستای حفظ ارزش های جنگل هیرکانی ایران طراحی شده است.