" من خانه ی خودم را دارم، که از تخته های کهنه ای تشکیل شده اند که در کنار هم قرار داده شده اند، و حال مرا خوب می کند." این جمله ها گفته های لوکوربوزیه بود در مورد کابانون (Cabanon)، خانه / استدیوی چوبی خود او در کُپ مارتین(Cap-Martin) بر تپه ی آزور(Cote Azure)،که از فضای خارج بیشتر از یک کابین چوبیِ جمع و جور به نظر نمیرسد.اگرچه ، فضای داخلی آن یک اتفاق استادانه را در به تصویر می کشد که ریشه در ذات سادگی دارد. در یک مربع 3.66 متری با ارتفاع 2.26 متر،کابانون، حتی در مقابل استانداردهای استدیو نیویورک سیتی نیز کوچک است.سرشتی در قامت گریز از زندگی شهری، این خانه ی یک اتاقه یا کابینی با اسکلت چوبی، برای تکمیل نیازهای اساسی لوکوربوزیه طراحی شد.بر اساس سیستم مودولار خودش، این فضای بسیار کاربردی، او را مجبور به 45 دقیقه اسکیس زدن کرد. این خانه در سال 1952 ساخته شد، و لوکوربوزیه تا هنگام مرگش در 1965، هر تابستان در آن زندگی و کار کرد.
برای دیدن فیلم کوتاهی از فضای داخلیِ کابانون اینجا کلیک کنید.