چندی پیش؛ روزنامه نگاران، صاحب منصبان، و مردم کنجکاو محلی در نمازخانه ی نُتردام دو هات، متعلق به لوکوربوزیه در رونشامِ فرانسه جمع شدند تا مراسم افتتاح مرکز بازدید کنندگان و صومعه جدید و آرامی را که رنزو پیانو(Renzo Piano) طراحی کرده بود را جشن بگیرند- پروژه ای که در اولین اعلانِ آن در سال 2008 باعث مشاجره های تندی شد. مخالفان از این جهت بیمناک بودند که این بخش اضافه شده قدرت شاهکار تندیس گون لوکوربوزیه را تحت الشعاع قرار دهد.
پیانو، فردی که در این مراسم افتتاح که از هشتم تا یازدهم سپتامبر طول کشید، شرکت کرد، رکوردی را بیان کرد که در آن ویژگی زمینی به مساحت 4.9 آکر(acre)[واحدی برابر4047 متر مربع] را با ایجاد امکاناتی در راستای هدف اصلی نمازخانه، عبادت روحانی، افزایش داده بود. او می گوید:" این مکان تنها برای توریسم نیست، در اینجا راهبه هایی هستند که زندگی و انرژی [روحانی] را برای سایت فراهم می کنند." این پروژه ی 16 میلیون دلاری بوسیله ی انجمن آثار نُتردام دو هات(the Association Oeuvre Notre Dame du Haut) سفارش داده شد، همان تشکیلاتی که کوربوزیه را برای طراحی کلیسای [رونشام] که در سال 1954 تکمیل شد، استخدام کرد. بنای کار بر این نیست تا ارزش ساختمان کوربوزیه کاسته شود، پیانو علاقه مند بود تا مرکز بازدیدکنندگان و صومعه در سمت سراشیبیِ پوشیده از چمنی که به کلیسا منتهی می شود، قرار گیرد. صومعه ی یاد شده، شامل سکونتگاه هایی برای دوازده راهبه ی پور کِلِر(Poor Clare) و یک فضای کوچک خطابه است.
پیانو چنین توصیف می کند: " ما سه بخش در این تپه ایجاد کردیم، در یک فاصله مناسب از کلیسا، بنابراین زمانی که شما رو به کلیسا ایستاده اید نمی توانید چیز دیگری را تماشا کنید. " نزدیکترین سازه، در حدود 300 فوت در سمت غرب کلیسا قرار دارد، که سالن خطابه را در خود جای داده و به طور کلی حدود 9700 فوت مربع است. در زیر آن، دومین ساختمان نیز با مساحت تقریبا 9700 فوت مربع، سکونت گاه های مکعب مانند بتنی و شیشه ای، همراه با باغ هایی کوچک را در بر دارد. سومین ساختمان که در نزدیکیِ قطعه ی پارکینگِ سایت قرار دارد؛ مرکز جدید بازدیدکنندگان با زیر بنای 4800 فوت مربع است.مرکز بازدیدکنندگان سابق با آن رنگ رُزگونه که در لبه ی قسمت پارکینگ نشسته بود، تخریب شد. بخاطر اینکه سازه های جدید در زمین فرو رفته بود، پیانو هشدار می دهد که " این کار تماما به پایان نرسیده، زیرا 50% نیز طراحی منظره است." در ماه مِی 2012، این چشم انداز- طراحی شده بوسیله ی میشل کُراجود(Michel Corajoud)- باید پایان یابد، و بازدیدکنندگان خواهند توانست تمام جذابیت طرحِ پیانو را ببینند.
پیانو می گوید: " اساسا، من بر این باورم که سراسر این تپه بسیار بهبود یافته، و تمیز تر، ساده تر، و واضح تر شده، و شما به دنبال یافتن خانه ی رُز [مرکز بازدیدکنندگان سابق]، که مثل یک فاجعه در آن مکان نشسته بود، نیستید. او اظهار داشت" زمان بالا رفتن به سمت سایت، آن مرکز [سابق] به طور قدرمتمندی قابل رویت بود و مانع دیدن کلیسا می شد.آن ساختمان اکنون از بین رفته است. این موضوع یکی از مهمترین اتفاقات است." زمانی که پروژه ی " فردای رونشام" (Ronchamp Tomorrow) به طور کلی معرفی شد، دو عریضه در رقابت یکدیگر که بوسیله ی بسیاری از معماران برجسته امضا شده بود را باعث شد. یک عریضه در مخالفت با پروژه، وزیر فرهنگ فرانسه را خطاب قرار داد که در لیست آن نام های رافائل مونئو(Rafael Moneo)، ریچارد مِیِر(Richard Meier)، و سزار پلی (Cesar Pelli) در بین اسامی وجود داشتند. یک عریضه ی آنلاین نیز در حمایت از این پروژه، نام های ماسیمیلیانو فوکساس(Massimiliano Fuksas)، دیوید ادجای(David Adjaye)، تادائو آندو(Tadao Ando)، جان پوسان(John Pawson)، و غیره را در بر داشت. پیانو با طراحی برای سایت های حساس بیگانه نیست و دلیل منتقدانِ این پروژه ی با اهمیت را درک می کند. او می گوید:"من عاشق ساختمان های لوکوربوزیه ام، برای من این اثر یک شاهکار است. او[کوربوزیه] یکی از زیبا ترین مکان های عبادت در جهان را ساخت." اگر معمار دیگری برای این کار استخدام شده بود، او می گوید:" ممکن بود من [نیز] نگران بودم، بنابراین من درک می کنم."