این تک نگاره نخستین پژوهشی است که تمام کارهای مورفوسیز را ارائه می کند.این تجربه ی ِ واقع در لس انجلس را تام مین و یکی از با نفوذ ترین شرکت های معماری متعلق به بیست سال گذشته هدایت کردند.
این کتاب شامل عکس های رنگی مستند و برجسته ای است که سی و هفت پروزه ی تمام شده را در چیدمانی سینمایی ارائه می کند و برای اولین بار تمام پروژه های کامل شده ی مورفوسیز را جمع آوری کرده است که از نخستین پروژه های مسکونی و رستوران ها در لس آنجلس تا آخرین پروژه ی کلان در آن سوی کالیفرنیا و ایالات متحده ی آمریکا در کانادا ، تایوان، کره، ژاپن و استرالیا را در بر می گیرد.
این نوشته ی تام مین ، توصیف پروژه ها را به همراه بازتاب تئوری های ثابت، عقاید و الهامات ترکیب کرده است و همچنان که یادداشت های ِ وال واکر نقطه ی مقابل نوشته های تام مین است.
طراحی های مورفوسیز دارای هندسه ای غیر قراردادی، به همراه اجرایی زیبا و مدل هایی پیکرتراشانه است که باترسیمات تولید شده ی کامپیوتری ترکیب شده است تا همچون راهنمایی در فضای جدید تجربه اندوزی های معمارانه، در دهه ی 1980 یاری دهنده باشد.
تام مین دفتر معماری مورفوسس را در سال 1972 با شراکت میچایل روتُندا تاسیس کرد، کسی که هم اکنون شرکت مستقل خود را دارد. مسولیت های آکادمیک تام مین شامل تدریس در دانشگاه کلمبیا، دانشگاه هاروارد، دانشگاه یاله، موسسه ی برلاج در نِتِرلَند، مدرسه ی بارتلِد در لندن را می توان در میان موسسات دیگر نام برد و همچنین وال وارک هم دانشیار معماری در دانشگاه کورنِل در ایتاکای ِ نیویورک است .
اتووود تلاش کرده است پرونده ای در خور نام تام مین و دفتر معماری مورفوسس بیاراید، در همین راستا می توان به گفت و گوی منتشر شده در ستون هنر گفت و گوی اتووود با تام مین، با زیرْعنوان:"پسر بد معماری لس انجلس" اشاره کرد، که با برگردانی از مهدی معیت در اختیار مخاطبان قرار گرفته است. نوشتاری از خود تام مین تحت عنوان "معماری پیوستار و عظمت تکینگی" در کنار نوشتار "تام مین و هستی شناسی معماری یکپارچه" به قلم محمدرضا هل فروش و مقاله "تام مین؛ تغلیظ مفهومی و رادیکالیسم ساختاری" نوشته ایمان انصاری از جمله دیگر نوشته هایی است که به کلیت اثار تام مین می پردازند.
فرنوش فارمر در نوشتار "به دنبال تمامیتی پیوسته" بر برخی از اثار او نگاهی افکنده است و ویل کوردییرو نیز در نوشتار"دیالکتیک ایده و ساخت" با برگردانی از فریبا شفیعی بر چهار اثر تام مین موکد شده است، ساغر خاکدان دلیر در نوشتاری تحت عنوان "دیجیتالیزاسیون امر فیزیکی" نگاهی اجمالی دارد به یکی از پرشورترین اثار تام مین، ساختمان شماره 41 میدان کوپر در نیویرک، همین اثر در مقاله ای از جین مرکل ـ که پیشتر مقاله معماری امریکا از 1940 در سه بخش [اینجا]، [اینجا] و [اینجا] از او بر اتووود منتشر شده است ـ تحت عنوان " ساختمان دانشگاه کوپر یونیون؛ تام مین و برساختن یک زیست ماشین شهری کامل و فتح پارادایم پیچیدگی" به دقت بررسی شده است.