شهردار جدید و منتخب فِرمینی در سال 1953، مسئول بازسازی و اجرای طرح و برنامه ریزیهای شهری بود که از قبل در جهت ایجاد مسکنهای مناسب برای جمعیت حاضر تدارک دیده شده بود. او این پروژه را با ایجاد فِرمینیِ سبز(Firminy-Vert )، یک "واحد شهری" تازه که مانند یک انبساط شهری تصور می شد، انجام داد. این اتفاق به پیروی از منشور آتن پیش رفت. در نتیجه این بزرگترین تجمیع ساختمان های لوکوربوزیه در یک مکان- البته پس از شهر چندیگار در هند- بود. در اینجا شما می توانید یونیت دابیتاسیون(L’Unité d’Habitation)[شامل یک آپارتمان مدل، محل نگهداری نوزادان و تراس بام] رد پای لوکوربوزیه در تمامیت آن، تئاتر رو باز و سایتِ ساختمان سنت پیِر را مشاهده کنید. در واقع این کلیسا به خاطر مخارج بالای ساختمان و بام بتنی در آن زمان ناتمام ماند و حالا با پیروی از پلان اصلی خود؛ کامل شده است، هرچند که کاربری جدید هم اضافه شده، یک موقعیت جدا برای موزهی هنرِ مدرنِ سنت اتیِن(Saint Etienne Museum).