فرانسیسکو پاردویِ معمار برای انکه بتواند تا حد امکان و
با بیشترین ظرافت ممکن معماریش را با محیط طبیعی عجین سازد، تصمیم گرفت خانه
تعطیلات زوج جوانی که برای طراحی به او مراجعه کرده بودند را درون پاچاماما؛ مادرْزمینِ
آمریکای مرکزی، فرو برد، درست به سیاق فرهنگ های پیشینیانشان که ساخت و ساز را در
خاک پوشش می دادند؛ خانه ای درون کوه های جنگلی و فرش شده با مزارع آووکادو.
این خانه نیمه درونْ زمینی یا هیپوجیل بر
بلندای یک تپه فرورفته است با سقفی سبز که روی ان درختان آووکادو روییده اند: راه
حلی که هم پاسخی است به چشم انداز پروژه و هم از منظر تکنولوژیک درست عمل می کند،
زیرا شرایط حرارتی فضای داخلی را در منطقه ای قرار می دهد که خطر سرمایش را برطرف
می سازد، نوسانات دمایی قابل توجه محیط، به لطف زمینِ روی پشت بام که به عنوان عایق
عمل می کند، خانه را در دمای ملایمی نگه می دارد.
در داخل، حجم فرورفته درون زمین همچون یک محفظه
ی بزرگ ساخته شده از بتن اکسپوز عمل می کند که به واسطه ی به حداقل رساندن مفصل
های فضایی اش هم کاربردی است و هم انعطاف پذیر. منطقه نشیمن مرکزی به یک تراس با
دید پانوراما و یک وان مدور با چشم‌اندازی از جنگل پیش رو دسترسی دارد و به موازات
اتاق‌ها و فضاهای مختلف مجاور را نیز به هم متصل می‌کند: آشپزخانه، اتاق غذاخوری و
اتاق نشیمن، اتاق های خواب ـ خواب اصلی، کودکان و دو اتاق خواب مهمان ـ و همچنین
اتاق کار را.
در طرف مقابل، پاسیو حفر شده در زمین دسترسی بیشتری
به منابع درجه دوم نور طبیعی و تهویه را فراهم می آورد.
طراحی داخلی بر اساس ایده ی حداقل نیازهای
نگهداری شکل گرفته است، اما با این وجود جذابیت های خود را داراست: سازه بتن
اکسپوز با دیوارهای پوشیده شده از چوکوم ـ گچ بری طبیعی از منطقه یوکاتان ـ و چوب
کاج خام بازیافت شده ترکیب می شود، اثاثیه سفارشی ـ آشپزخانه، شومینه فلزی مشکی ـ نشان
دهنده توجه دقیق به جزئیات و تمایل به دادن یک شخصیت صومعهْ گون و رهبانیْ طور و
همچنان گرم و دلپذیر به این خانه ی اخر هفته است.
یک کابین مستقر شده در فضای باز که از چوب بازیافتی
ساخته شده است، به عنوان انبار و نقطه ی دیده بانی عمل می کند که مناظر فوق العاده
ای از محیط پیرامون را پیش چشم مخاطب می گذارد.
در نهایت، از آنجایی که این زوج از مشتاقان
کایتْ سواری هستند، طراح آسمان را به عنوان نمای پنجم در طراحی در نظر اورده است و
به لطف مناظر بی نظیری که اوج اسمان را درون خودشان قاب می‌کنند تلاش کرده است
اتمسفری رویایی و آمنیوتیک معلق میان زمین و آسمان بیافریند.