هنر گفت و گو نام اثری سترگ از هنرمند سورئال رنه مگریت است؛ در چشم اندازی از غول هایی در نبرد یا از اغاز جهان، دو انسان کوچک در گفت و گویند، سخنی ناشنیدنی جاریی است که در سکوت سنگ ها جذب می شود، اما در پای سنگ های تل انبار شده مجموعه حروفی شکل گرفته اند: رویا، صلح یا مرگ که تلاش دارند به اشوب سنگ ها نظمی دهند. اتووود گفت و گوهایش را زیر عنوان این ستون خواهد اورد.
تقریبأ 3 سال از وقوع توفان کاترینا و تخریب و کشتار در یک مسیر بی رحمانه در سراسر ساحل خلیج U.S می گذرد که باعث کشته شدن بیش از 1800 نفر و بی خانمانی دهها هزار نفر شد . تفرجگاه ساحلی Biloxi سخت ترین ضربه را متحمل شد : نیروی گردباد خانه ها را نشانه گرفته ، درختان را از شاخه ها برهنه کرده و یک دنباله از خرابی ایجاد کرد که شهر محبوب کازینو تقریبأ غیر قابل سکونت شد . پس از گذشت 3 سال خانه ها هنوز در حال بازسازی هستند و مردم مجبور به پناه گرفتن در هر جای ممکن شدند و این برای برخی بدان معنا بود که برای سال ها مجبور به زندگی در آن شرایط دشوار کاروان ها هستند تا قادر به بازسازی خانه ها باشند .
کامرون سینکلر از بنیانگذاران معماری برای بشریت ، رهبری پروژه ای را بدست دارد تا دوباره ساکنان Biloxi متأثر از طوفان را به خانه های جدیدشان ببرد . در 9 ژوئیه 2008 او در مناظره ای راجع به طراحی برای امر خیریه design for good با سی ان ان شرکت کرد شرح گفت و گوی از پی می اید:
سی ان ان در بیلکسی با سینکلر ملاقات داشته و مصاحبه را با این سؤال آغاز کرده که تفاوت بین طراحی و طراحی برای نیکی و امور خیریه چیست ؟
کامرون سینکلر : طراحی به معنی ایجاد فضاهایی لذت بخش برای مردم و البته خلق لحظاتی ست که روح شما در آن پرواز کند ، اما طراحی برای نیکی ، کشف کردن برنامه ایست که نه تنها فضاهای بهتر خلق می کند ، بلکه به ایجادِ شغل ، صنعت جدید و همچنین ارتقاء و بازسازی خود می پردازد .
سی ان ان : در چند کشور مشغول به کار هستید و کار شما چیست ؟
کامرون سینکلر : ما در حال حاضر در 26 کشور کار می کنیم و حدود 1000 معمار و طراح داوطلب در سطح جهانی داریم . ما بر روی طیف وسیعی از پروژه ها کار می کنیم ، خواه این پروژه به صورت خدمات بهداشتی و درمانی در نپال باشد یا کار در یک کارخانه شکلات سازی در آمازون که در واقع یک پروژه پایدار می باشد و یا انجام خانه هایی برای افراد کم درآمد در کیپ تاون آفریقای جنوبی ، پس ما کاملأ جهانی در دسترس هستیم .
سی ان ان : شما در سراسر جهان کار کردید ، ایران ، آفریقا ، آسیا . وقتی شما به شرایط زندگی مردم فکر می کنید ، متعجب نمی شوید که آمریکایی ها چگونه سختی آن را در کشور خود درک نمی کنند ؟ آیا مثلأ در ایالات متحده موضوعاتی دیده اید که بدتر از به اصطلاح کشورهای در حال توسعه هستند ؟
کامرون سینکلر : بله ، زمانی که در این موارد صحبت می کنیم ، مردم متعجب می شوند . مکان هایی در مناطق روستایی آمریکا وجود دارد ، به ویژه مکان هایی مانند رزرویشن که ما کارهای زیادی انجام داده ایم مانند شهر هوپی و ناواهو . کاری را در ایروکیوس شروع کردیم که سهام مسکن در آن به مراتب بدتر از جاهای دیگری است که من دیده ام حتی آفریقای جنوبی و غنا .
آمریکایی ها به طور باورنکردنی مشتاق هستند و کمک و استقبال می کنند ، آنها به همه کمک می کنند . اما معمولأ ما به واقعیت زندگی خود نگاه نمی کنیم . این واقعیت که نظام مدرسه ها زوال یافته ، که مراقبت های بهداشتی در این کشور اهریمنی است ، پشتیبانی و حمایت از پرستاران و معلمان از کنترل خارج شده و من نظاره گر تمام این موضوعات در حال وقوع در ایالات متحده هستم و پرسش از خود را آغاز می کنم ؛ آیا واقعأ اینجا قرار است قدرتمند ترین مکان در جهان باشد ؟ اما ما نمی توانیم یک مدرسه مناسب و معقول برای کودکان خود در این مکان بسازیم ، بنابراین شما می دانید که این نیاز به یک بررسی دقیق دارد .
سی ان ان : وقتی شما به تصویر بزرگی از مشکلات که جهان با آن مواجه است ، نگاه می کنید ، چه راه حل هایی را می یابید که شهر ها و طرح های آن ها می توانند ارائه کنند وقتی موضوعاتی راجع به مسائل جهانی از قبیل گرم شدن کره زمین درمیان می آید ؟
کامرون سینکلر : چیزی که نگرانی من را بیشتر می کند اینست که ما تمام این مسائل جهانی را داریم ، فرقی نمی کند فقدان آموزشی ، مراقبت های بهداشتی یا تغییرات آب و هوایی و مردم فکر می کنند که این ها مسائل جداگانه ای هستند . ولی تمام آنها با هم در آمیخته هستند ، به طوری که وقتی ما در حال کار بر روی ساختار ها و سازه ها هستیم ، به این موضوع هم فکر می کنیم که چگونه این ساختمان را با انرژی کارآمد بسازیم ، چگونه طراحی باز باشد و به همه اجازه دسترسی بدهیم ، پس شما به نحوی با تمام این مسائل سرو کار دارید . ما در محله هایی کار می کنیم که پایداری موضوع مرگ و زندگی برای مردم است ، پس تغییرات آب و هوایی یک مسئله برای ماست اما ما ممکن است پانل های خورشیدی را در کنار ساختمان قرار ندهیم بلکه احتمالأ به دنبال ایجاد یک روش برای آوردن آب تمیز به روستا هستیم که مکانیزم مهمی است .
سی ان ان : چه مقدار و چگونه پایداری یک موضوع مهم است ؟
کامرون سینکلر : بسیار حیاتی می باشد . ما هیچوقت خودمان را به عنوان یک سازمان سبز تحت فشار قرار نداده ایم و هرگز برندهایی از بناهای بزرگ و سبز نداشته ایم اما تمام معماران و طراحان ما در این زمینه متوجه شده اند که باید یک عنصر پایدار داشته باشند به این دلیل که جوامع نمی توانند چیزهایی را حفظ کنند که نمی توانند از عهده آن برآیند و اگر آن از نظر مالی و متریالیستی پایدار نباشد ، ساختمان غیر قابل استفاده شده و زمان همه را تلف کرده . اگر شما چیزی خارج از دسترس جامعه بسازید ، آنها نمی توانند مالک آن باشند . هیچ توانمند سازی در مصرفِ بیش از حد آن ساختار وجود ندارد .
سی ان ان : شما نقش خود را در تمام این موضوعات چگونه می بینید ؟
کامرون سینکار : نکته اصلی اینست که من دراین مورد معمار نیستم . در حال حاضر ما شرکت های معماری در 100 کشور جهان داریم که بر روی پروژه ها مشغول به کارهستند و ما مانند یک پل به هم متصل و کار می کنیم بنابراین پل های معماری بشریت ، میان جوامع ، طراحی و بودجه بسته شده . باید نسبت به محدودیت های مالی و قانونی اطمینان حاصل کنیم و بدانیم که طراحان دراین پروسه متعهد هستند و در این راه ، ما به عنوان یک میانجی بین تمام این سهامداران عمل می کنیم .
سی ان ان : کنجکاو هستم که بدانم تأثیر این موضوع در زندگی شخصی شما چگونه بوده ؟ شما بعد از کالج و دانشگاه ، یکراست به سراغ این کار رفتید ، به گونه ای که زندگی شما در این راه است .
کامرون سینکلر : این موضوع واقعأ به زندگی من و بسیاری از مردم تبدیل شده که با من کار می کنند ، این زندگی آنهاست . ولی ما از نظر مالی غنی نشدیم در عوض دربسیاری از راه های دیگر غنی گشتیم . مثلأ در ماه گذشته با بسیاری از بچه های گروه در حال شام خوردن و گپ زدن درمورد مسائل زندگی خود و موضوعات امیدوار کنند بودیم که این خود به اندازه کافی و فوق العاده الهام بخش بوده . و این موضوعی است که باعث می شود ادامه دهیم .
سی ان ان : پس این یک شغل نیست ، هست ؟
کامرون سینکلر : نه ، من فکرنمی کنم که هیچکس قادر به زندگی کردن نباشد اگر فقط یه شغل داشته باشد . یک شغل ، حرفه ایست که شما آن را دوست دارید و این درست چیزیست که یک حرفه باید باشد . اگر شما کاری می کنید که از آن متنفرید ، باید آن را ترک کنید . این نگاه من است . من در حرفه ای هستم که آن را دوست دارم بنابراین آن را به شغلم تبدیل می کنم .
برای اشنایی بیشتر با رویکرد سینکلر به طراحی مشاهده بفرمایید نوشتار کامرون سینکلر و هک جریان مدرن را