معمار اسپانیائی پترو اسکاترلا یک فست فود (پیتزا فروشی) را طراحی کرده که شبیه انبارهای شهر گآوای بارسلونا است. کانتینر های باربری با ارتفاع ۳ متری ،دیوارها و قفسه های نمایشی، قفسه های ظروف و حمام و فضای رستوران را تشکیل میدهند. قسمت بار رستوران با تایل های قرمز براق در طبقه همکف رستوران قرار دارد که دیوارهای اطراف فضا با علائم و نشانه های اختصاری انبار بصورت اکسپوزد تزیین شده است. خود رستوران که در طبقه بالای این رستوران قرار دارد با جعبه های چوبی( مخصوص حمل کالاهای تجاری) و رنگ قرمز جیغ و صندلی های سبز مبلمان شده است. برای آنکه دو طبقه، انسجام بصری خود را حفظ کنند ، اسکاترلا در آن گوشه ساختمان که ورودی قرار داشت، ارتفاع فضا را دو برابرکرد که طبقه بالا در ارتباط بصری با طبقه پائین قرار گیرد.(یعنی به صورت دوبلکس) بآر که در مرکز این فضا قرار دارد ، با لوستر های آویزان (با لامپ چراغ مطالعه میباشد) ، فضای دو طبقه را به صورت عمودی با یکدیگر ادغام میکرد. این مجموعه الهام گرفته از انبار اسکله نیویورک است. این فضا برگرفته از لحظه ایست که مشتری با دیدن کانتینرها، جعبه های بسته بندی تجاری کالا و لامپ های صنعتی خود را در یک اسکله تجاری حمل و نقل کالا تجسم میکند. چهار کانتینر با سایز واقعی کل فضای طبقه بالا را میسازند بطوریکه هر کدام کاربرهای متفاوتی از جمله: دفتر اداری، حمام ها، اتاق VIP و ویترین های نمایشی را ارائه می دهند. میز پذیرش رستوران هم، جعبه های حمل ونقل کالا های تجاری میباشند. نتیجه این گونه طراحی ، فضای این رستوران فضائی کاملا مدرن و خلاق است که مشتریان را سورپرایز میکند . خلاصه طراحی: این رستوران ایتالیائی در دو طبقه است.چیدمان بار این رستوران (که در طبقه همکف است) براساس کاربری اش (مثلا راهرویی برای گارسون ها، میز، و آمیز سنتی بار) و یک حال کوچک با منظره ای بسوی تراس خارجی ، مدام تغییر میکند. طبقه اول هم خود رستوران قرار دارد. معمار این رستوران بیان کرد که پر چلنج ترین بخش طراحی این مکان ، آشپزخانه بود که قرار بود با ایده ارایه ی نمایش آشپزی به مشتریان ، طراحی شود. نتیجه این امر آن بود که محل پخت پیتزا به شیوه ای نا معمول، بروی سکو(مانند قرار گیری بروی سن ) ودر معرض دید مشتری قرارگرفت.