آثار ایسامو نوگاشی گستره متنوعی از مجسمه، رقص، مبلمان، نورپردازی و منظر را در برمی گیرد که در مجموعه کتب و مقالات قرن بیستم همواره مورد تحسین و احترام قرار گرفته است. باکمینستر فولر در صحبت های خود از ایسامو نوگاشی به عنوان «یک دانشمند ـ هنرمند... یکی از عجیب ترین پرسش گران و  پاسخ گویان» یاد می کند و دیگر منتقدان نیز، او را یک مجسمه ساز سنتی می دانند که تصاویر معاصر برگرفته از نشانه های تاریخی را به شکلی هنرمندان خلق می کند.

مارتین فریدمن تاریخدان درباره ایسامو نوگاشی این گونه توضیح می دهد که مفاهیم معمارانه بزرگ مقیاس او ارتباط عمیق تری با ساختار تاریخ آمریکای میانه، پرستشگاه بوروبودور(یکی از بزرگترین پرستشگاه بوداییان در اندونزی) و پرستشگاه انگکور وات(پرسشتگاه هنودوها درکامبوج  هند) دارد تا خود این آثار. در این نوشته، به پنج اثر شاخص این هنرمند در زمینه فضاهای عمومی اشاره می شود که بر فرم های انتزاعی، اِلمان های یکپارچه، تاثیر گذاری های ارگانیک و ارجاع های بصری به تاریخ تاکید بسیاری دارند.

1.    باغ یونسکو، پاریس، فرانسه: نوگاشی این چنین توضیح می دهد که جوانه های گیاهان موجود در این باغ از ژاپن آمده است ولی ترکیب گرانیت، بتن و چوب، به طور مشخص ایده و ابتکار خودش بوده است و در ادامه نیز، کمیسیون سال 1958 در یونسکو، طراحی باغ عمومی بزرگ مقیاس متعلق به نوگاشی را پیشنهاد و اجرا کرد.

2.    میدان فیلیپ اِی هارت و هورِس ای داگ و آب نمای یادمان پسرش، دتروی، میشیگان: این میدان، واقع در ساحل رودخانه ویندزور است که دفتر معماری اسمیت، هینچمن و گریلز به کمک ایسامو نوگاشی طراحی کرده است. آب نمای هرالد در سال 1979 را ایسامو نوگاشی طراحی کرد که در این میدان یک نشانه فرهنگی مهم و شاخص به حساب می آید.

3.    باغ سناریوی کالیفرنیا، شهر کوستا مِسا، ایالت کالیفرنیا: ترکیب بندی انتراعی نوگاشی در سال 1982، عینیت عناصرِ اکوسیستم های متنوع موجود در ایالت کالیفرنیاهمچون کوه، درخت های رِدوود، دریاچه ها، بیابان ها و چمن زارها است.

4.    پارک بِی فرانت، مِیامی، فلوریدا: زمانی که مسولان شهر میامی تصمیم بر واگذاری طراحی این پارک به ایسامو نوگاشی گرفتند، این پارک در حال استفاده عمومی مردم بود. نوگاشی درباره طراحی این پارک می گوید: ایده اصلی این بود که پارکی برای مردم طراحی شود و صرفا برای فرار مردم از شهر تلقی نگردد، مکانی برای رفتن و گرد همایی های مردمی نیز باشد. این پارک دارای آمفی تئاتری با 20000 صندلی، باغ سنگ ها، پوشش گیاهی وسیع و یک گردشگاه است. این گردشگاه 400 در 60 فوتی، دسترسی مسیر پیاده از بولوار پرازدحام بیسکِن به آب نمای وسط محوطه را فراهم می سازد.

5.    باغ سانکِن، میدان بانک چِیس منهتن، نیویورک، نیویورک: باغ آبی زیرزمینی از جنس آجراست که در سال 1964 طراحی و اجرای آن به اتمام رسید و گفته می شود که نوگاشی تمامی تخته سنگ های به کاررفته در باغ را از رودخانه یو جی در کیوتو آورده است.