هنر گفت و گو نام اثری سترگ از هنرمند سورئال رنه مگریت است؛ در چشم اندازی از غول هایی در نبرد یا از اغاز جهان، دو انسان کوچک در گفت و گویند، سخنی ناشنیدنی جاریی است که در سکوت سنگ ها جذب می شود، اما در پای سنگ های تل انبار شده مجموعه حروفی شکل گرفته اند: رویا، صلح یا مرگ که تلاش دارند به اشوب سنگ ها نظمی دهند. اتووود گفت و گوهایش را زیر عنوان این ستون خواهد اورد. هنر گفت و گو نام اثری سترگ از هنرمند سورئال رنه مگریت است؛ در چشم اندازی از غول هایی در نبرد یا از اغاز جهان، دو انسان کوچک در گفت و گویند، سخنی ناشنیدنی جاریی است که در سکوت سنگ ها جذب می شود، اما در پای سنگ های تل انبار شده مجموعه حروفی شکل گرفته اند: رویا، صلح یا مرگ که تلاش دارند به اشوب سنگ ها نظمی دهند. اتووود گفت و گوهایش را زیر عنوان این ستون خواهد اورد.

در این شماره ، مصاحبه ای از معمار رنزو پیانو قبل از شروع کارش در برج 300 متری لندن Shard توسط سردبیر دیزین Marcus Fairs آورده شده . در طول مصاحبه انجام شده ، پیانو ساختمان را (تصویر شماره یک) ترسیم کرد که قرار است بعدها ، بلندترین برج در اروپای غربی شود و همچنین راجع به چگونگی طرح و ایده آن توضیح می دهد که به عنوان یک معمار ، او همیشه از داشتن یک سبک خاص و قابل تشخیص اجتناب می کند .

Marcus Fairs : چگونه پروژه شارد اتفاق افتاد ؟

رنزو پیانو : مهندس سازه ، تونی فیتز پاتریک بود که با من تماس گرفت و قرار ملاقات با دولوپر ایروین سلار از گروه املاک سلار را گذاشت . دیدار ما در برلین بود و نظر من نسبت به ایده یک برج چند منظوره –یک شهر عمودی- جلب شد . این برج در تبادل و مرکز سیستم عبور حمل و نقل مختلف قرار گرفته که شبیه به یکی از کارهای ما در گذشته brownfields بود . فلسفه گسترش شهر ، انفجار و شروع انفجار درونی بود . رشد شهر از درون : پر کردن حفره ها ، سایت های صنعتی و سایت های راه آهن . پس از آن کار را شروع کردیم . موقعیت طرح به ما این فرصت عالی برای نشان دادن ، ارائه زندگی در شهر بدون افزایش ترافیک با استفاده از حمل و نقل عمومی را داد .

اولین باری که با شهردار لندن کن لیوینگستون ملاقات کردم ، او هم راجع به این موضوع خوشحال بود . نکته بعدی شکل ساختمان بود ؛ اگر قرار باشد فضای اداری ، فضای هتل و فضای مسکونی ، هر سه را با هم داشته باشیم و تمام اینها نیاز به یک پلت فرم بزرگ دارند ، بنابراین شکل نهایی چگونه می شود ؟ از برخی جهات ، وضوح بین خودآگاه و ناخودآگاه –بین عقلانیت و غریزه –دشوار است اما در برخی جهات دیگر ، ایده شروع چیزی بزرگ و تبدیل شدن آن به یک آبجکت کوچک ، یک فرایند عقلانی و فطری بود . عقلانی چراکه از همان ابتدا عاقلانه و با مفهوم است . فطری ، چراکه بدیهیست تنها راه زیبا جلوه دادن چیزی ، باریک نشان دادن آن است .

Marcus Fairs : آیا فرم ساختمان یک تصمیم رسمی بود یا از طریق پروسه طراحی بوجود آمد ؟

رنزو پیانو : توسط اسکچ و ساخت مدل . تمامی ایده ها و جاگذاری فضاهای مسکونی ، هتل و اداری بسیار سریع در ذهن آمد .

Marcus Fairs : این یک ساختمان شیشه ایست و ساختمان های شیشه ای به بهره وری در انرژی معروف نیستند !!

رنزو پیانو : همانطور که می دانید هدف ما صرفه جویی در مقدار زیادی از انرژی است . در واقع این کاریست که ما در سیدنی انجام دادیم . برج Aurora Place که پنج یا شش سال قبل به اتمام رسید و یک سوم انرژی را نسبت به ساختمان قبلی در همان جا ذخیره می کند . در آن ساختار ما از باد در باغ زمستانی و مواد شیمیایی در شیشه استفاده کردیم . تکنولوژی شیشه تغییرات زیادی داشته . در حال حاضرما بر روی موارد متفاوت کار میکنیم . مثلأ به دلیل استفاده ترکیبی در این برج ، ما تولید اضافی گرما در بخش اداری داریم که میتواند در بخش های مسکونی مورد استفاده مجدد قرار گیرد . موضوع دیگر ما ترکیب بندی شیشه است ، در واقع شیشه سه گانه ، با لایه ای در بین آنها –پنجره های کرکره ای – که از افزایش حرارت خورشید جلوگیری می کند . هنگامی که شما خورشید ندارید مانند شهر لندن ، لایه پایین شیشه را بالا بزنید . البته هوای بین دو پانل شیشه ای گرم است ، اما ما آن را تخلیه و از آن استفاده مجدد می کنیم . بنابراین ترکیب بندی نما ، بخشی رمزآلود از داستان است . بسته به نور خورشید و شدت آفتاب ، تمام جنبه های آن با هم متفاوت است ، جبهه شمالی شبیه به جنوبی نیست . ما از شیشه های رنگی یا آینه ای استفاده نکردیم ، بلکه تکنولوژی دقیق تر و ظریفتری به کار بردیم ، ( شیشه های روشن که در انگلستان به شیشه سفید معروف هستند ) و جبهه های ساختمان متفاوت بوده و مانند یک توده عظیم شیشه ای نیست .

Marcus Fairs : چگونه اطمینان حاصل می شود که چنین ساختمانی به جای خسارت ، به تعریف شهری که در آن قرار گرفته می پردازد ؟

رنزو پیانو : سوال خوبیست . برج ها معمولأ شهرت خوبی ندارند و به طور معمول نمادی از غرور و قدرت هستند . ولی دراین مورد ، ارتفاع زیاد واقعأ برای شکستن رکورد نیست ، بلکه برای تنفس هوای تازه است ، بالا رفتن برای لذت بردن از اتمسفر و رسیدن به آرامش به نحوی که ساختمان در حال مبارزه برای قدرت نیست و در پایان کار ، ساختمان منعکس کننده آسمان است .

Marcus Fairs : شما در مصاحبه چند سال پیش خود گفتید : ما باید اعتماد به نفس این را داشته باشیم که قادر به ساخت برجی قابل احترام هستیم ، همانطور که لندنی ها به سنت پل احترام می گذارند . قدرت مامون ، یک شهر زیبا شبیه به Sienna به وجود آورد . این قدرت می تواند در جامعه مدنی به طور مفید استفاده شود نه اینکه تنها دولوپر ها را ثروتمند کند . شما اینطور فکر نمی کنید ؟

رنزو پیانو : من این را بارها تکرار کردم ، از جمله کنفرانس ریبا که همه راجع به افزایش برج در لندن صحبت می کردند در حالی که به نظر من ، لندن شهر برج ها نیست ، چنین شهری منهتن می باشد و همچنین تنها راه شدت بخشیدن به زندگی در شهر ، ساخت برج نمی باشد و اینکه رشد توسط انفجار درونی ، لزومأ به معنای داشتن برج نیست . شهر لندن جایی که ساختمان ها معمولأ دو تا سه طبقه هستند ، شما می توانید به راحتی تراکم شهر را بدون ساخت برج ، افزایش بخشید . من درلندن مکان های زیاد برای ساخت برج نمی بینم و اگر در مکانی برجی باشد ، باعث سایه انداختن در فضاهای اطراف خود می شود . شما بر بالای یک مرکز حمل و نقل بزرگ قرار گرفته اید و به عنوان یک نکته مثبت مسائل بسیاری برای امکان پذیر بودن این ساختمان در همین مکان وجود دارد .

Marcus Fairs : شما از یک خانواده ساختمان ساز آمده اید . چگونه این بر معماری شما تأثیر گذاشته ؟

رنزو پیانو : معماری ساخت و ساز نیست ،معماری یک هنر است که به عنوان یک سازنده شروع می شود . این موضوع باعث می شود که دور از آکادمیا باشید . هنگامی که شما جوان هستید ، همیشه نگران مسائل آکادمیک می باشید . آکادمیا نگرشیست که باعث فرم دادن بدون توجه به مسائل مهمتر می باشد . دانشگاه برای تمامی رشته ها –موسیقی ، نقاشی ، نویسندگی- یک فضای بدون شورش است . در جوانی و تحصیل شورش را برای اهداف ایجاد مدینه فاضله فراموش نکنید چراکه ارزان ترین راه برای شناخت و پیدا کردن خودتان است . شاید به هدفتان نرسید ولی اصل قدم برداشتن در آن راه است . من از خانواده ای از سازندگان می آیم اما دارای یک تجربه قوی از زندگی اجتماعی هستم و این مسأله کمک شایانی به من کرده تا خانواده ای که در آن بزرگ شدم . تنها مزیت چنین خانواده ای ، دور بودن از تشریفات و فرمالیته بودن است .

Marcus Fairs : پیوستگی و انسجام داخلی در طرح های شما چیست ؟

رنزو پیانو : استفاده از ریتم و متریال مشابه .