در باستان شناسی مخزنْ پناهگاه Bunker Archeology نظریه پرداز فرهنگی، فیلسوف و طرح شهری پل ویریلیو، نگاه ها را متوجه بانکرهای عظیمی می کند که المان ها طی جنگ جهانی دوم در سرتاسر خط ساحلی فرانسه ساختند و اکنون نیز همان جا رها شده اند. این اشباح منتظر ویریلیو را به تقلای بررسی ماهیت جنگ و وجود در جنگ جهانی دوم و حال حاضر واداشت. کتاب ترکیبی است از تصاویری منحصر به فرد و از زوایایی غریب که با نوشته های ویریلیو که پرداخت هایی اند از گزاره های ذهنی فلسفی و مفاهیم عینی همراه شده اند.
ویریلیو در کتاب ایده های معمار هیتلر؛ البرت اِسْــپیـِـر که در سربراوردن رایش سوم تاثیر گذار بوده است را نیز بررسی کرده است. کتاب که خواهْ ناخواه توان مندی این اشیا در تعریف زیبایی شناسی ای نوایین برای مدرنیته را تدقیق کرده است و این سازه های محیرالعقول را در قرابت با بافت شهری ان دوره تفسیر می کند و ان ها را جزیی از پیکره بندی فرهنگی ان دوره می خواند، عملا خود چالشی جدید می افریند؛ چگونه می توان با زیبایی این ابژه های معمارانه مدرن فارغ از افسانه های پس زمینه انان و تحت شمول پارادیم توتم زدایی شدن مدرنیته مواجه شد؟
کریستین شوارتز در ضمیمه ادبی ویلج وُیس می نویسد:"باستان شناسی مخزن پناهگاه، معجونی کامل از تعاملاتی است بر دگردیسی معماری نظامی، فرایند ساخت و ساز دیوار اتلانتیک رایش سوم و زمان، فضا و تکنولژی جنگ." جف مانوگ، منتقد سایت دوئل Dwell نیز در توصیف کتاب اورده است:"کتاب فرم های چالش برانگیز معماری را وارد صورت بندی های گفتمانی و تفاسیر زیبایی شناسانه ی معماری کرد". مارک کازین در مقاله ای تحت عنوان ماشینی برای کشته شدن در ان، کتاب پل ویریلیو را یکی از معدود کتاب هایی می خواند که با مد نظر اوردن فضای نظامی رابطه بین فهم معمارانه و مدرنیته را از غربال این نمونه فضا می گذراند.
اتووود پیش از این در دو مقاله "زیبایـــــــــــــی شــــــــــــناسی تخریب" به قلم محسن نطنج و "از مخازنِ ضد شهریِ آلبرت اسپیر تا شهرْ سپر باکمینستر فولر؛ معماری جنگ و فرم های ژئوپلیتیک" به پردازش تعامل جنگ و معماری پرداخته است.