مارک ویگلی و بئاتریس کُلُمینا، تفسیری باستان گرایانه از کارخانه توربین آاِگ با طراحی پیتر برنس ارائه می دهند، ان ها در این طرح، مخصوصا در نمای بیرونی ان ریشه هایی از معماری مصری می بینند. ژاک رانسیر اما در گفت و گویی با مارک فاستر گیج با تمرکز بر نما و پوسته شفاف و تحولات درونی بنا، تفسیری متفاوت از پروژه استخراج می کند، تفسیری بیرون از قالب های دیسپلینی و درونْ گفتمانی معماری و فراتر از رتوریک تهی سیاسی و اجتماعی، تفسیری که در لایه هایی حماسی و حتی ایدئولوژیک است اما همچنان بخشی از تاریخِ اکنون این بناست و البته گویای آینده گرایی و آینده خوانی طراح در مقطع زمانی طراحی پروژه که به سال های 1908 تا 1909 بازمی گردد. ژاک رانسیر نشان می دهد این بنا علی رغم التقاط گرایی در عناصر متشکله اش، درگیر مُد ان مقطع زمانی نشده، بلکه در سطحی عمیق تر روی بستر ذهنیِ جریانی سوار شده است که بر پی ایندهای سیاسی و اجتماعی اثر معماری ای که طراحی کرده است و ساخته آگاه بوده و قدرت عمل یک سبک را با خود یدک می کشیده، سبکی که در بیان قالبی اش همچنان پیشْ مدرن است، اما در چشمْ اندازهای رفتاری اش انقلابی و مدرن و به تغییرات همه شمول زیست فکر می کند. برای مطالعه این بخش از گفت و گوی ژاک رانسیر با مارک فاستر گیج به اینجا در اتووود مراجعه فرمایید