انچه پی می اید برخی نقل قول های معمار فقید اسکار نیومایر است که توسط تحریره آرک دیلی انتخاب شده است

شاید عجیب باشد ولی مهمترین نقل قول او ربط مستقیمی به معماری ندارد:

" تعمدا و اگاهانه معماری راست گوشه و عقل باور مبتنی بر خط کش و مربع را به حاشیه رانده ام تا دنیای خطوط منحنی ولی سرْراست برامده از بتن مسلح را تجربه کنم. . . این تعمد از محیطی که در ان می زیم برامده است، کوه های بزرگ و مرتفع، کلیساهای باروک کهن، سواحل سفید و زنان زیبای برنزه."

نیومایر در جایی دیگر با تاکید بر خطوط منحنی می گوید:

"من سحر منحنی ها هستم، منحنی های رها و ارامی که تکنولوژی های نو امکان پذیرشان می سازد، اگر چه ما ان ها را در کلیساهای موقر دوره باروک نیز تجربه کردیم."

جذبه های جنسی نیز در کلام اسکار نیومایر به صورت واضح متبلور می گردیده است:

"کارهای من بر قرارفرم از کارکرد تبعیت می کند، مقوم نگردیده است، لکه بیشتر به دنبال تاکید بر گزاره فرم از زیبایی و اگر بخواهم درست تر بگویم فرم از زنان تبعیت می کند."

اما شاید جذاب ترین نقل قول های اسکار نیومایر، پردازش وی از خود معماری باشد:

"معماری من مخلوقی است برامده از شجاعت و ایده الیسم و البته اگاه به اهمیت زیستن، دوستان و تلاش برای ساختن جهانی بهتر" "معماری چیزی را تغییر نمی دهد و همیشه طرف ثروت را می گیرد، تنها نکته قابل اتکا این است که می تواند جهان را تحمل پذیرتر سازد."

"البر کامو در رمان  بیگانه می گوید، استدلا دشمن تخیل است، بعضی وقت ها بایستی استدلال را به کناری نهاد و چیزها را زیباتر ساخت."

"من فرصت های خوبی داشتم، فرصت تغییر برخی چیزها بر قوامی متفاوت؛ چرا که معماری تعجب است."

"بزرگترین ارزوی من همیشه به حداقل رساندن وجوه سازه ای در طراحی بوده است، هرچه بعد حضوری و حصولی سازه را کاهش دهیم می توانیم امیدوار باشیم که معماری حاصله بی پرواتر و مهم تر خواهد بود، این تمام کار معماری من بوده است."

"معماری راه بیان ایده های من بوده است، به بیان ساده تر، خلقِ جهانی عادلانه تر برای همه، نگریستن به مردم بر قوام خوش بینی، چرا که هر کسی هدیه ایست، چیزی به جز خشنودی عمومی نمی خواهم. نمی دانم چرا برخی این ها را خوب نمی دانند."

"ما از باوهاوس متنفریم، بازه زمانی تسلط باوهاوس برای معماری زمانه خوشی نبوده است، ان ها خالی از استعداد و عملا تبلور عینی قاعده ها بوده اند، حتی برای چاقوها و چنگال ها هم قوانینی وضع کرده بودند. پیکاسو هیچ گاه قوانین را نپذیرفت، ایا به واقع خانه، ماشین است؟ نه، به هیچ وجه، ماشینی شدن بی نهایت زشت است و قواعد عملا چیزهای بدی هستند و باید از تمامی شان تخطی کرد."

نگاه اسکار نیومایر به رویاها و فانتزی را نیز می توانیم در گزاره های پی امده بیابیم:

"انسان، عمیقا، به رویا نیاز دارد تا بتواند بر قرار ان، حتی برای یک لحظه، از رنج بگریزد."

"ما ملزم به احساس اهمیت داشتن زندگی هستیم، ما به فانتزی احتیاج داریم تا بتوانیم حتی اگر شده کمی بهتر بزییم."

"ما بایستی رویا بریسیم، حتی اگر هیچ گاه محقق نشود."

اسکار نیومایر، یکی از سیاسی ترین معماران روزگار خودش است، گزاره های سوسیالیستی عمیقا در کلام او مبین است:

"چالش برای جامعه ای عادلانه تر نبایستی مشمول مرور زمان شود."

 اتووود پیش از این در قالب سه مقاله به اسکار نیومایر پرداخته است، نوشته جاناتان گلنسی به ناماسکار نیمایر و راز ساختن؛ هم نوایی شاعرانه ارایه های افریدن با برگردانی از بابک پیوسته

اتووود پیش از این در مقالاتی به قلم محمد کیانی منش و محسن قائدشرف نیز به بررسی تطبیقی شهرهای چاندیگار از لوکوربوزیهو برازیلیا از اسکار نیومایر پرداخته است.که می توانید هر دو مقاله را [اینجا] و [اینجا] مشاهده فرمایید.