یک تعادل بی ثبات, یک حرکت نا منتظر, طرحی که هیچ تعهدی نسبت به آینده ی پیش روی خود ندارد: الحاقیه ی جعبه یک سازه ی افراطی ساخته شده بر بام ساختمانی از پیش موجود در شهر کالور کالیفرنیا است. ایده ی ابتدایی ساخت یک سالن خصوصی برای یک رستوران بود. که به عنوان یک اتاق جلسه هم استفاده می شد. مشتریان به واسطه ی این بنا ذهنیت خود را از صنایع و اداراتی که در بخشی از شهر حرکت کرده بودند تغییر دادند. و بنابراین ساختمان صنعتی موجود پس از احیا و تغییر به بستری برای دفاتر اداری که بر روی آن ساخته شوند تبدیل شد.  برآیند آن یک فضای اداری برانگیزاننده تولید کرد.

پناهگاهی که هم اکنون به عنوان سالن کنفرانس استفاده می شود. این پروژه بر مطالعه و بررسی روگذاری پدیده ای جدید بر روی یک پدیده ی قدیمی متمرکز بود. هدف به وضوح شکسته شدگی, جداسازی و کنار هم قرار گیری دو ساختمان با طبیعتی دگرگون, مجزا و کاملاً متفاوت را نشان داد. خط سانی متعارف و ساده از سازه ی زیرین که با هندسه ی مشخص اما ناپایدار جعبه در تضاد است. اجتناب ناپذیر است که این جعبه یک آیکون یا لند مارک قابل شناسایی و قابل تشخیص باشد.

بازدیدکنندگان از طریق یک سالن تقریباً استوانه مانند وارد ساختمان بازسازی شده می شوند. که از طریق بام ساختمان قدیمی برش می خورد. در پشت ساختمان یک راه پله در فضای باز مخاطبین را به یک نقطه ی پانورامیک می برد. یک تراس آویزان بر روی استوانه که توسط عناصر سازه ای در سمت چپ چشم انداز تقویت شده است. بخش مهم جعبه در طبقه ی سوم قرار گرفته است: اتاق کنفرانس شیشه ای با چشم اندازهای زیبایش از شهر. پویایی فرم ها و تنوع خطوط طرح را در تضاد با سادگی تک رنگ نمایان می کند؛ پلاسترخاکستری تیره یک پوسته بر روی سقف, دیوارها و بام, بدون هیچ تمایز روشنی بین فضای داخل و خارج شکل می دهد. انتخاب مصالح به سیمان, فلز و شیشه محدود بود. علی رغم گوشه های تیز ومربع شده ی جعبه یک محیط خیالی را خلق کرده است. که این توسط شکل سازه های فلزی جدیدی که نگاه دارنده ی پروفایل های قوسی شکل تیرها می باشد, ظاهر شده است.

بر این تأکید شده بود که ساختمان جدید ظاهری متزلزل داشته باشد. و به این بماند که بر بالای یک کره ی فرضی معلق است. در این پروژه سبک اریک اوون موس یکی از معماران نامدار آمریکای شمالی به وضوح قابل رویت است. شاخصه های جسورانه ی خاص انتخاب های او و بالاتر از همه ی اینها تجربه رو به پیشش از فرم, هندسه و فضا در این اثر تبلور یافته است.