برج هنر با طراحی اریک اوون موس یک برج اطلاعاتی است که در تقاطع خیابان هیدن و بلوار ملی ساخته شده است. ورودی اصلی در ناحیه ی دوباره بازسازی شده ی شهر کلوردر نظر گرفته شده است. از نظر مفهومی, برج دارای اهداف برنامه ریزی شده ای اعم از برونگرا و درون گرا می باشد. فضای داخلی درگیر رشد سریع شرکت های رسانه ای جدید, طراحان گرافیک, دفتر استیجاری معمولی است و خود برج مظهر پیدایش این توسعه ی مهم شهری خواهد شد.
این بنا نمودی از یک هنر در حال اجرا برای چشم انداز شهری را فراهم خواهد آورد, و چندین گونه ی مختلف از یک مضمون گرافیکی را بر پنج صفحه ی نمایشش راجع به وقایع آتی و دستاوردهای جاری مستأجرینی که بخشی از شهر را اشغال کرده و در آن برج مشغول فعالیت می باشند, به نمایش خواهد گذاشت. ارتفاع مقرر شده برای تمام ساختمان ها در این منطقه ی فشرده 56 فوت است اما برج هنر با ارتفاع 72 فوت استثنایی مهم در قانون بومی ارتفاع در این ناحیه می باشد. پروژه شامل یک فضای باز, نشیمن گاه های بتنی و فضای اجرا که زیر ساختش در منفی 12 فوت شروع شده است, و همچنین خانه سازی برای شرکت های رسانه ای و الکتریکی که مرتبط با تجهیزات برج است, می باشد. برج متشکل از پنج حلقه ی فلزی چرخشی است که قطرشان تقریباً به 30 فوت می رسد.
حلقه ها در فاصله ی 12 فوتی هر طبقه به طبقه ی دیگر به شکل عمودی گردانده شده اند. با افزایش ارتفاع, حلقه ها به شکل تناوبی پلان را به عقب و جلو در جهت های شمال, شرق, جنوب و غرب, به منظور تحقق مجاورت و زوایای دید تراز های متنوع در ارتفاعات مختلف تنظیم کرده اند. صفحات نمایشِ هر طبقه از اتومبیل های اطراف سطح خیابان, بزرگراه ها, مسافران منتظر در ایستگاه های قطار, سوار در ترن های در حال حرکت, و از پیاده روها در پیاده روی ها و چشم اندازها دیده می شوند. بین هر جفت ازاین حلقه های فلزی صفحات نمایش کرو, مخروطی نصب شده است.
در پشت صفحات نمایش در طبقات برج تعدادی نمایشگرهای دیجیتال آویزان شده است, که 12 عدد از آنها درون صفحات آکریلیک نیمه شفاف در پشت آنها قرار گرفته اند. برج از بخش های فلزی سازه ای - تیرآهن های عریض, ستون ها و کانال ها - با دیوارهای پنلی ساخته شده از صفحات فلزی ضخیم بنا شده است. همه ی اشکال و اجزاء پیش ساخته می باشد, و برای احداث در سایت مورد نظر تحویل داده می شوند. به دلیل محدودیت های طراحی به منظور جلوگیری از خطر زلزله, برج بر روی یک شالوده از شمع های بتنی با تیرآهن هایی ممتد که شمع ها را همبند می کند, بنا شده است.
اتووود پیش از این در ستون هنر گفت و گو، مصاحبه داراب دیبا با اریک اوون موس را چاپ کرده است.