طرح مركز فرهنگي، مسجد و نمازخانه استوديو Ö برنده رقابت طراحي الحاقات مركز اسلامي نيو انگلند، ماساچوست گشته است. اين طراحي كه از بيرون بسته است و در داخل، فضاهاي گسترده و وسيعي دارد؛ نمايي پيچيده از الگويي بتوني متشكل از پنل هاي قابل جا به جايي دارد كه بياني زيبا و هوشمندانه از بازي با سايه ها را ارائه مي دهد.

 اين حجم كه مي توانسته ابعاد و تناسباتي آزاد داشته باشد با هوشمندي بر روي ستون هاي بلند و باريكي چرخيده است و بوسيله يك پاساژ به حجم سابق مركز اسلامي متصل و به يك حجم منسجم مبدل شده است.

ورودي و پلكان موجود، به خوبي براي استفاده از هر دو ساختمان جديد و قديم، واقع شده اند. با اضافه كردن پله هايي بر روي باكس پلكان موجود و قرار دادن آسانسور، دسترسي به طبقه دوم ساختمان جديد به راحتي امكان پذير شده است. نورگيري پلكان از مناره نماديني تامين مي شود كه بر بالاي آن طراحي شده است. اين مناره به پلكان، حس فضايي آشنا و صميمانه اي مي بخشد و نور آن از پنجره هاي سقفي به راحتي تا پايين ترين پله را روشن مي كند.

طبقات ساختمان بر اساس جنسيت نمازگزاران تفكيك شده است؛ به طوري كه زنان از طبقه دوم ساختمان وارد مي شوند و مردان از طبقه اول. نورپردازي داخلي ساختمان به نوعي ست كه شما تفاوت فضايي ساختمان جديد را به خوبي حس كرده و وارد محيط شاعرانه و منحصر بفرد مي شويد. ساختمان جديد، كاملا رو به قبله ساخته مي شود، در حاليكه پوسته بيروني آن، تابع فرم قرارگيري ساختمان هاي مجاور است. نماي خارجي حجم، كاملا پوشيده است و تصوري از فضاي داخلي را منعكس نمي كند؛ اين امر يكي از دلايل موكد بر جدا شدن نمازگزاران در هنگام ورود به ساختمان از فضاي مادي بيرون است.

در ورودي بنا، جايگاه هايي براي قرار دادن كفش گذاشته شده است. بازشويي در طبقه دوم، اجازه نورگيري از پنجره هاي سقفي را به سطح اول مي دهد و فضا را با باغي داخلي؛ آزادتر و نوراني تر جلوه مي دهند. آب در نهري باريك در اطراف باغ در جريان است و صداي آن به تلطيف فضا كمك بسزايي مي كند. نمازخانه كه فضايي يكپارچه با نيم اشكوبي براي زنان است با خطوطي يكنواخت، نورپردازي شده است. ديوار نمازخانه رو به قبله قرار گرفته و منبري در سمت راست از ديوارها بيرون آمده است. ديوارهاي نمازخانه با الگوهاي سنتي اسلامي با ظرافت خاصي تزيين شده اند.

بتن متريالي فوق العاده براي ايجاد تنوع در بيان هاي متفاوت است. نماي خارجي اين سازه نيز از پنل هاي بتوني با طرح خطوط چوب ساخته شده است در حالي كه نماهاي داخلي به مراتب، صاف تر و در بعضي نقاط، صيقل يافته اند تا منعكس كننده نورهاي داخلي و پنجره هاي رو به باغ داخلي باشند. در قسمت هاي ديگر، براي منسجم بودن كار از الگويي شبيه خطوط توپوگرافي استفاده شده است. رنگ بندي هاي مختلف در نورپردازي نيز يكي از وجوه تمايز ميان طراحي داخلي و خارجي ساختمان است؛ گويي كه ساختمان از درون، بسيار ملايم تر و انعطاف پذيرتر به نظر مي رسد. ستون هاي زير بنا، علاوه بر ايجاد دسترسي هاي آسانتر به محيط هاي داخلي، ساختمان را همچون جسمي سبك و شناور تجسم مي كنند.